Wat onverdraaglijk is

Terwijl ik sliep, verdronk er een motje in het licht voor de boeddha's op m'n schrijn. 's Ochtends vond ik hem, ingekapseld in gestolde paraffine, toen ik de offeringen ging verversen.

...wat me eraan herinnert dat er geen betere of slechtere pijn is. Geen leed dat minder mededogen vraagt dan ander leed.

En dat dat niet iets is wat ik makkelijk vind om te leren.

Want een verslaafde, bijvoorbeeld, verdíent mijn kostbare compassie toch minder dan kinderen die in zinloze oorlogen om een of ander stuk woestijn sterven aan vermijdbare ziektes? Junks hebben hun ellende immers aan niemand anders dan zichzelf te wijten. Écht leed treft de onschuldigen, toch?



Maar motten sterven in vlammen omdat ze niet anders kunnen: ze volgen nou eenmaal het licht. En hoezeer we onszelf ook iets anders voor willen houden, 99% van de tijd zijn wij even onvrij als motten. Elke slechte keuze die we maken doemt op uit een dode hoek in ons bewustzijn, de terloopse manier waarop we zelden zien wat wát is.

En dat kiest niemand. On-bewustheid is een aardbeving, een brand, een zinloze oorlog in onszelf.

Leed dat wezens over zichzelf afroepen is dan ook niet minder onverdraaglijk voor een bodhisattva dan leed dat ze zo maar overkomt...

Om Mani Peme Hoeng

Of (je kamp op de taiga)

of het goed met je gaat
je handen niet koud zijn
als je ver van een stad moet
        boren

en je kamp op de taiga
als een kudde dieren
kortademig dampend
        wacht

of je ook aan me denkt
als ik niet schrijf

Hoek

Antony Gormley - Between You And Me

Gisteren gezien in de Kunsthal (zoals gezegd): de tentoonstelling van werk van Antony Gormley. Dit zijn mijn plaatjes van de installatie "Allotment II". Wat je zou kunnen vertalen als toekenning of volkstuintje.

Elke kale betonnen zuil is een weergave van de individuele statistieken van een bewoner van Malmö.

Wat is dat toch dat eigenlijk alles wat je zou kunnen zeggen over hedendaagse kunst zo afschuwlijk tergend is, terwijl sommige dingen zelf alleen maar zo diep, diep indrukwekkend zijn?

Want er zou wel wat inzitten als ik iets zou willen verwoorden van de dialectiek van individualisering en onzichtbaarheid in moderne steden die Gormley hier manifest maakt. Of uit zou leggen waarom ik precíes snap wat hij bedoelt als hij zegt dat dit soort werk 'post-Auschwitz' is.

Maar het slaat me bij voorbaat klam tegen het verhemelte.

Laat ik dit zeggen. Ik houd van Gormley omdat zijn werk liefdevol is. Zijn mensen zijn eenzaam en samen, even onmachtig als mooi.

Net echt, eigenlijk.

Zijn werken zijn herdenkingstekens op de grens tussen de anderen; voor wie daar gevallen is en wie als eerste bevaarbaar water vond en nieuwe werelden ontsloot. Iets wat ik vaak, op mijn eigen manier, ook in mijn gedichten probeer te doen.

Hoe dan ook. Ga.

(Zie bijvoorbeeld ook de Antony Gormley poel op Flickr.)

Jetsün Khandro Rinpoche - On meditation

As you leave a puddle of water undisturbed, leave your mind undisturbed. If the mind is obscured, just as the sky allows the clouds to be there, let those obscurations be. Free it from your story line or interference, your opinion.

Van Rinpoche's website (de tweede link leidt naar een pagina met random overdenkingen).

Het gewicht van de melkweg

Misschien fluistert een TV in de andere kamer
en schijnt een blauwachtig licht om de hoek
als een slaperig kind of de staart van de poes
en roept buiten iemand dat hij peuken gaat halen

een brommer rijdt weg je hand ligt op tafel
naast folders de krant en je notebook
en de kaart die je iemand nog sturen moet
je legt de hoorn op maar blijft ernaar staren.

En ik ken je niet eens toch wankelt de wereld
of de straat en de stad en het huis waar je woont
even het gewicht van de melkweg heeft

en alleen als ik je mijn adem zou lenen
nog zou worden voorkomen dat ze breekt
ik luister – maar alles valt terug in zijn loop.

Herestraat

De Herestraat in Groningen, laat op vrijdagmiddag.


Waarom vind ik dit nou een fraai plaatje?

Vooral vanwege de schaduw van die fietser. Maar ook doordat de lucht bij mij de indruk wekt enorm te zijn, wat natuurlijk komt door de trechtervorm van de straat maar vooral ook door dat 'transparante plafond' van kabels.

Elke maan heeft zijn wolk, zegt een Japans spreekwoord (hoewel het goed mogelijk is dat ik dat zelf heb verzonnen).

Open Source Art (1)

Levensgrote foto's van junks met een soft-ijsje.

(Open Source Art: kunst waarvoor ik te bone idle ben om hem te maken, maar waar iemand anders misschien iets mee wil doen.)

Einstürzende Neubauten - Blume

Another reason to cut off an ear...



(Heb nog even overwogen hun The Garden te plaatsen, maar iets zegt mij dat dan de kans bestaat dat Cthulhu uit uw computer komt spatten en uw gezicht opeet. En dat wil ik niemand aandoen. Bijna niemand. U niet, in ieder geval.)

Dit en dat

een oude man die de Boeddha was
leunde op zijn hark
                      toen ik langs kwam
en te druk met dit en dat
niet meer hoorde wat hij nariep

Betekenisvol leven, eigenlijk niet moeilijk

Leuk dat u er bent, hoor. Maar wat doet u hier als u ook op de website DharmaTV naar het onderricht van gelongma Tenzin Palmo kunt kijken en luisteren?

Klik op het plaatje, doe jezelf en de wereld een plezier!

Nog niet geklikt? Kijk dan eens op de site van Jetsünma's klooster, Dongyu Gatsal Ling. Wát een opmerkelijke vrouw. Er is denk ik geen grotere voortrekker van de huidige beweging om de gelongma linie in het Tibetaans Boeddhisme te herstellen. Dat wil zeggen, de volledige ordinatie en daarmee waardering van nonnen.

Dat klinkt voor veel westerlingen niet zo indrukwekkend. Iedereen die voor het celibaat kiest moet wel van lotje getikt zijn, toch? Maar de deur die dit zal gaan openen voor Tibetaanse meisjes om, voor het eerst in veel opzichten, de dharma te beoefenen zal een belangrijke factor zijn in het behoud van de Tibetaanse cultuur.

En daarmee in het behoud van de levende dharma zelf.

(Z.H. de 12de Gyalwang Drukpa Rinpoche heeft haar inzet overigens onlangs publiekelijk erkend door haar de titel Jetsünma te geven. Zie het filmpje van haar installatie op Youtube: de verbazing op haar gezicht als Rinpoche haar de Drukpa liniehouders-kroon geeft, is even kostelijk als ontroerend [op ca. 4:50].)

Pret met de stand van de Dollar

Normaal draag ik nogal saaie one-color-covers-all T-shirts. En ik wou wel eens wat vrolijkers.

Dus, ik kijk rond en constateer (tot mijn lichte morele ontzetting, overigens) dat het goedkoper is om sartoriale excessen via de interwebs te bestellen en uit Usanistan over te laten vliegen dan om hier in een winkel iets te halen.

Leuk voor mij. Nogal klote voor al die Amerikanen die hun huis of hun baan kwijt zijn.


Dit alles zou natuurlijk kunnen komen door de lage kwaliteit van de nickles, maar kennelijk ligt de situatie iets complexer. Luister deze aflevering van de onvolprezen radioshow This American Life voor hoe het nou eigenlijk zit.

(Het komt erop neer dat je blijkbaar beter geen geld uit kunt lenen aan mensen die je dat niet terug gaan geven. Verbazingdiddeliwekdiddelend.)

Hoe dan ook, zelfs voordat de T-shirts bij me bezorgd worden heb ik er al baaie veel pret van. Het is voor het eerst, namelijk, dat ik mij iets door UPS laat bezorgen en die hebben online tracking info. Tot op de minuut kunnen zien waar m'n hempies zijn!

F5! F5! F5!

Location	Date	Local Time	Description
LOUISVILLE, KY, US	07/22/2008	11:59 P.M.	EXPORT SCAN
	07/22/2008	11:56 P.M.	EXPORT SCAN
	07/22/2008	11:55 P.M.	EXPORT SCAN
	07/22/2008	1:19 P.M.	ARRIVAL SCAN
COLUMBUS, OH, US	07/22/2008	8:58 A.M.	DEPARTURE SCAN
	07/22/2008	8:12 A.M.	ARRIVAL SCAN
NEW STANTON, PA, US	07/22/2008	3:55 A.M.	DEPARTURE SCAN
NEW STANTON, PA, US	07/21/2008	7:45 P.M.	ORIGIN SCAN
US	07/21/2008	4:54 P.M.	BILLING INFORMATION RECEIVED

Blinde Schildpad verzoekt u vriendelijk zelf hier een diepzinnige gedachte over de onontwarbare verwevenheid van alle dingen in te voegen. Bonuspunten als u begrippen als 'het net van Indra' gebruikt...

It's biodiesel, not magic!

Slow Wave verstript je dromen. <cruijff>'s Logisch.</cruijff>



"Tofu to go" by Kathryn Stuart.

Rechungpa's slechte voorbeelden

Een hele vrije Blinde Schildpad-versie van een 'vajra lied' van Rechung Dorje Dragpa, waarin hij drie slechte vergelijkingen voor de natuur van de geest geeft. Bedoeld om hardop, lekker ritmisch, voor te lezen.

De aard van geest is leegte, zeg maar:
              zoals ruimte.
Ruimte? Een slecht voorbeeld! Daar is geen gewaarzijn.
Ruimte is alleen maar leeg en geest is zelf gewaar.
Geest is dus niet leeg alleen, hij is ook nog lichtend.

Geest is lichtend, zeg maar:
              zoals zon en maan.
Zon en maan? Slecht voorbeeld! Dingen
die voorbijgaan lijken niet echt op de geest.
Zon en maan veranderen. Maar de geest, die blijft.

Geest is blijvend, onveranderlijk, zeg maar:
              als een berg.
De bergen? Een slecht voorbeeld! Stapels steen
en modder lijken nauwelijks op de geest. Geest heeft geen substantie.
Maar leegte ís wat geest is, en lichtend; blijvend; onveranderlijk.

(Rechungpa [1084-1161] was een van de belangrijkste leerlingen van Milarepa en een cruciale figuur in de vroege transmissie van de Mahamoedra-lessen in Tibet. 'Vajra liederen' zijn spontane, geïmproviseerde gedichten waarin yogi's die zo angehaucht zijn hun inzicht uitdrukken. Deze versie is héél vrij naar: Thrangu Rinpoche, Rechungpa, A Biography of Milarepa's Disciple, p. 37.)

Langs het Reitdiep

de vage herinnering aan zon en wolken
het geluid van de wind van de wind in het riet
en de krijsende vogels
            tussen mijn zolen
en de weg heft en zijgt de wereld

Isaac Beeckman - Valuatie van Gelt verandert

Op zoek naar iets anders sneupend door het journaal van Isaac Beeckman (1588-1637) vond ik deze aerdighe speculatie over geldontwaarding:

Hoe kompt het, dat het goudt nu hoogher gaet dant pleecht? Ist omdat de stuyvers etc. altyt min weert geweest syn naer advenant als het goudtgelt etc.? ende dat men heeft beginnen meer profyt met stuyvers te doen dan met goudt? Of ist omdat de muntmeesters de stuyvers etc. allyns so slechter slaen, dat daerdoor het goudt etc. meer stuyvers weert wort?

(uit 1613, overigens staat het hele journaal ook op de DBNL.)

Miss McHale

Alles van waarde is weerloos, dichtte Lucebert. En wat schrijnt is soms zo schoon.

Op 1 mei 1947 pleegt de 23-jarige Evelyn McHale zelfmoord door van het Empire State Building af te springen. Een paar minuten later maakt fotograaf Robert Wiles deze foto.


Wow.

Het herinnert me eraan dat Chenrezig's naam letterlijk 'Ziende Ogen' betekent.

Ook doet het me denken aan een proto-gedicht over een suïcide waar ik al een paar jaar iets van probeer te maken. Notities ervoor gaan ongeveer als volgt:

geen getuige loopt langs
haar en het grasveld de bomen
en de dichtgevroren vijver
die dof glimt in het licht
bij honderden voordeuren van flats

Wellicht nog maar weer eens naar kijken.

(Via Kottke.org)

Blinde Schildpad beveelt aan (2)

En we gaan verder waar we na deel 1 gebleven waren.

Overigens, even tussendoor: als (hopelijk pas) over een paar millennia de vraag zich voordoet wat die boeddhisten nou eigenlijk deden, de hele dag, zullen de archeobibliothecarissen antwoorden: zij schreven.

Nou kent de islamitische jurisprudentie een speciale categorie voor de هل الكتاب, de 'volkeren van het boek', waar boeddhisten bij tijd en wijle onder we/orden gerekend, toch? 'Volk van de pen' zou misschien toepasselijker zou zijn. Wie vaardigt er eens even een fatwah uit?

Maar wat zou ik ook al weer doen? Oh ja, de volgende drie aanbevelingen:


4. Zen Mind, Beginners Mind, Shunryu Suzuki

Welliswaar voortkomend uit de Sino-Japanse Zentraditie en daarom enigszins buiten mijn Tibetaans geörienteerde expertise, sla ik dit boek toch met enige regelmaat open om te mijn voordeel te doen met de onmiddelijke, levende eenvoud die eruit spreekt. Als je niet wat je hier en nu doet tot beoefening kan maken kun je dat waarschijnlijk nergens en nooit. (Ook in het Nederlands beschikbaar, trouwens.)



5. The Great Path of Awakening, Jamgön Kongtrül Lodrö Thaye

Het commentaar van de eerste Kongtrül Rinpoche* op de Zevenpunts Geestestraining. Dit is een van de nuttigste boeken die ik heb. Het praktische veranderen van je houding in de wisselvalligheid van het dagelijks leven is de enige manier echt te beoefenen zoals de bodhisattva's beoefenen. Je hoeft dit boek niet te lezen als je meer over de dharma wil weten, alleen maar als je meer met de dharma wil doen.


6. Words of My Perfect Teacher, Patrül Rinpoche

Ah, de terecht onvermijdelijke Künzang Lama'i Zhallung! Technisch gesproken geeft Patrül Rinpoche uitleg over de ngöndro (of 'Basisoefeningen') van de Longchen Nyinthig, een pakket lessen binnen de Nyingma familie. Maar de achtergronden en uitleg die hij geeft is meteen bruikbaar voor elke ngöndrobeoefenaar in de elke traditie. Mag eigenlijk naast geen enkel meditatiekussen of prostratiebord ontbreken... (Ook dit boek is in het Nederlands beschikbaar.)

*) Voor wie hier zomaar binnen komt struinen: Welkom! En: neen, al deze Rinpoche's zijn geen familie. Het is een titel voor zeer gewaardeerde leraren (of lama's, één L) die letterlijk 'kostbare' betekent.

Pharao Ptolemæus V Epiphanes, een toffe peer

Garrison Keillor herinnert ons eraan dat (ongeveer) vandaag in 1799 de steen van Rosetta werd ontdekt.

Op de steen staat een verbazingwekkend vervelend decreet, waarvan de strekking ongeveer zoiets is:

Ik, Ptolemæus V Epiphanes, ben een toffe peer!

De waarde van dit artefact is dan ook niet zozeer inhoudelijk. Omdat Ptollie vond dat iedereen moest weten dat hij a-ok was, stond de tekst in het Egyptisch én het Grieks op de steen, en was de Egyptische versie zowel in hiëroglyphen als in het demotische schrift gekerfd.

Waardoor Jean-François Champollion als eerste een geïnformeerde gooi kon doen naar het vertalen van al die oh-zo-mysterieuze vogeltjes en mannetjes.

Dit is waardevol in zichzelf, uiteraard, maar toch vooral ook om de onvermijdelijke onttovering van 'Oude Egyptenaren' die mogelijk wordt door te kunnen lezen wat ze nou eigenlijk te zeggen hadden. En wat ze schreven waren toch vooral literaire HEMA-kuiven in de trant van het onderhavige decreet. Mystieke onthullingen over het gezonken continent Mu zijn helaas few and far between.

Niet dat dat hele volksstammen ervan weerhoudt in het Land van de Nijl het geheim van schone kernenergie, wereldvrede en het ultieme medicijn tegen acne te zoeken. (Deze luitjes bijvoorbeeld.)

Wat op zich dan ook wel weer een mooie traditie is. De jonge 'Oude Egyptenaren', zoals vriend Ptolemæus en zijn incestueuze famylje, waren al redelijk overtuigd van hun eigen geheimzinnigheid, en vanaf het moment dat die goeje ouwe Romeinen massaal de doldwaze godin Isis gingen aanbidden is díe meme nooit meer helemaal weggegaan. Entrat Athanasius Kircher.

Ik vraag me wel af of indertijd, toen de Ptolemæën hun eigen loftrompet tuitten, er Egyptenaren waren die bezwaar maakten tegen dit soort meertalige overheidscommunicatie. Heden ten dage is dat toch voor veel mensen een groot probleem.

Maar ja, wij zijn natuurlijk ook véél beschaafder inmiddels.

Zelfportret

Tja, wat kan ik zeggen. Kunst is't misschien, maar een kunstje is't allicht.

Dreigende luchten

Uit het raam, op het werk (18072008).

Pappa en Olivia

De ellende in de wereld bij McSweeney's: Funny letters from summer camp and their not-so-funny responses. Daarop geïnspireerd:


Lieve pappa,

Het is echt vet leuk in mamma's nieuwe huis. En oom Herman is ook heel lief. En ik heb echt vet veel nieuw speelgoed gekregen. En in het weekend mag ik op het paard. En ik mis je echt vet veel en ik hoop dat je mamma weer lief gaat vinden.

Kusjes,
Olivia

---

Lieve Olivia,

Sorry dat ik je zo laat terugschrijf. Pappa wist even niet meer wie hij precies was maar gelukkig konden de dokters pappa helpen. Ik vind het fijn om te horen dat je het leuk hebt bij mamma en oom Hermaasasnasn. Heb je ook een mooie kamer? Pappa heeft ook een nieuwe kamer in een heel groot nieuw huis. Het is hier heel leuk want pappa hoeft niet zelf eten te maken of kleren te kopen of naar zijn werk. Maar in het weekend mag pappa wel naar buiten en dan gaat hij naar de vijver. Daar zijn hele lieve eendjes. Nou, ik hoop dat je het leuk hebt op je nieuwe school en dat je tegen mamma zegt dat ze niet meer bang hoeft te zijn voor pappa. Zeg maar dat pappa nu de pilletjes wel helemaal doorslikt.

Groeten,
je Pappa


(Picture © by Traustid)

Alles wacht

dit is mijn liefde voor het verlaten land
naast de spoorlijn
of aan het talud van een oprit

het land waar een vergeten tuinstoel staat
en plastic bloemen bij een kruis zijn neergelegd
voor het land van de marters en valken

het is of het geluid van elke pijn
en vreugde van de wereld hier luider is
zoals in de stilte op de bodem van de zee

die ook alleen ontvangt
wat elders wegspoelt sterft
of ondergaat

en ik ben het vreemde witte beest met duizend poten
dat het zinkende afval opeet en verteert
en nieuwe continenten maakt

waar in het stampende licht van passerende treinen
alles wacht tot wij voorbij zijn

Zoals een zwaan een koel meer induikt...

Oh man, wát een zegen dat dit zomaar op Youtube staat! Een film over Kyabje Dilgo Khyentse Rinpoche, de grote, grote lama van lama's.



Deel 1 van 5. Zie voor de andere delen hier.

Khyentse Rinpoche zegt:

We are usually so obsessed with ourselves that we hardly ever even think about the welfare of others. In fact, we are no more interested in others than a tiger is interested in eating grass. This is completely the opposite of the outlook of the Bodhisattva. The ego is really just a fabrication of thought, and when you realize that both the object grasped and the mind that grasps are void, it is easy to see that others are not different from yourself. All the energy we normally put into looking after ourselves, Bodhisattvas put into looking after others. If a Bodhisattva sees that by plunging into the fires of hell he can help even a single being, he does it without an instant of hesitation, like a swan entering a cool lake.

(Vertaald door Matthieu Ricard.)

Ook aan te bevelen: Rinpoche's advies aan westerse retraitanten op Lotsawa House.

Blijk ik toch geen misanthroop te zijn

Oooh, wat een hel moet het zijn in Pisa.

Bij Jupiter, hordes toeristen die reizen alsof ze een boodschappenlijstje afwerken wat ze niet eens zelf hebben geschreven. En dan komen ze eindelijk bij die toren die al generaties en generaties en generatie niks zinnigers te melden heeft dan "Marmer Drijft Niet In Slijk" (een triviaaltje waar ik zelf geen € 26.000.000 voor over zou hebben).


Lieden met humor maken dan een fotootje zodat het net lijkt of ze de toren omhoog houden.


Lieden met extreem veel humor maken een fotootje zodat het net lijkt of ze de toren omduwen.

En lachen! Je moet het toch te doen hebben met de beklagenswaardige collega's & familieleden die bij thuiskomst onder het genot van goedkope Chianti in zo'n leuke fles-in-een-mand onderworpen worden aan een vertoning van dergelijk gezellig beeldmateriaal.


Tenzij je de plaatjes vanuit de coulissen gaat schieten. Vanuit andere hoeken. Van waaruit die vermaledijde stapel keien misschien helemaal niet eens te zien is.

't Is waarachtig wonderlijk.

(Photos by Cabinet of Wonders)

Daniel Goleman over mededogen

Daniel Goleman bij TED over mededogen. Interessante quote die hij aanhaalt: "Ultimately everybody will know everything. The question is: will it make a difference?"

Mesdaad

In de nieuwe categorie "lichte verbazing":

Breed uitgemeten in het BBC nieuws vanavond, kennelijk een specifiek probleem in het Vereende Koninkrijk: knife crime.

Oftewel, mesdaad.

Hoe, in Cardea's naam, is hier het middel van de misdaad relevant genoeg om er een specifieke categorie aan te wijden? Doet me denken aan die ouwe sketch van Jiskefet, waarin Herman Koch opmerkt dat dat vaak mooie muziek is, CD-muziek.

Labour en de Tories willen het probleem op verschillende manieren aanpakken, qua details. Beide willen echter jongelui die met messen opgepakt worden (of met machetes, of katana's, als je de beelden moet geloven) wijzen op het feit dat messen gevaarlijk zijn.

Maar is dat nou niet juist al een beetje het punt dat je probeert te maken als je met een mes de straat opgaat?

(De plysje die er over gaat wordt overigens aangeduid als de knife crime czar. Oké dan...)

I CAN HAZ TRANSPORTASHUNS?

(Ape Lad's Laugh-Out-Loud Cats, op Hobotopia)

Mijn stenen leeuw

ergens anders weet ik wacht die dag
      mijn stenen leeuw
op de roep in de heuvel of beweging
op het pad in het gras

en een tak brak
      uit de struiken barstten vogels
      weg de diepe lege wereld in

Oeps, of, De nagedachtenis van Thomas Midgley

Heb je dat nou ook wel eens dat je denkt, had ik dat nou maar niet gedaan?

Thomas Midgley, Jr. (1889-1944) had dat mogelijk ook gedacht. Als hij niet op zo'n lullige manier aan zijn einde was gekomen.

Midgley was een uitvinder, in de tijd dat uitvindingen nog werden gedaan à la Professor Barabas en niet in naamloze laboratoria. Zijn teletijdmachine en gyronef waren tetra-ethyl en halogeenalkaan.

Met andere woorden: geloodde benzine en drijfgas.

Oeps...

Bill Bryson schrijft in zijn 'A Short History of Nearly Everything' dat de wereld zonder twijfel een veiligere plek was geweest als Midgley gewoon werktuigbouwkundige was gebleven. Ik denk niet dat Bryson daar gelijk in heeft. Jammer genoeg. Er was vast wel iemand anders met dezelfde inzichten gekomen, uiteindelijk. Of met iets veel, veel afschuwelijkers.

Niet dat hij zelf helemaal heeft meegekregen wat de fall out van zijn creativiteit was*. Op 51-jarige leeftijd liep Midgley polio op en aanpakker als hij was, fabriceerde hij een contraptie om zichzelf uit bed te kunnen takelen. Waar hij op een gegeven moment in verstrikt raakte. En stierf door verwurging.

Het lijkt het me dat het ons allen past af en toe aan Thomas Midgley, Jr. te denken en in deemoed neer te zien op het werk onzer handen. Je weet tenslotte maar nooit wanneer je per ongeluk de ondergang van de wereld in gang zet.

*) Hoewel natuurlijk vrijwel onmiddelijk duidelijk was dat de productie van tetra-ethyl niet volledig zonder risico's kwam. Een woordvoerder van de Ethyl Corporation wist echter uit te leggen dat hun arbeiders krankzinnig werden of raar gingen lopen of dood gingen, gewoon, omdat ze te hard werkten.

Circumzenithale boog (2)

Weet u nog? Een paar dagen geleden schoot Blinde Schildpad zich een circumzenithale boog. Nu is het zo dat deze schitterende boog in principe raakt aan de zogeheten supralaterale of 46º graden halo, maar dat dat eigenlijk nooit zichtbaar is.


Ter vergelijking: waar de gewone 22º halo in Europa gemiddeld honderd dagen per jaar zichtbaar is de circumzenithale slechts 13 maal (ik zit dit jaar al op 3!) te zien en maakt de grote 46º halo net 4,2 keer haar opwachting.


Maar, kijk, de techniek staat voor niets. Enigszins afwezig met de kleurverzadiging en het contrast van een van de andere foto's van de cz van de 9de spelend dook de supralateraal op!

Daar wordt ik nou blij van.

Overigens, wat misschien niet iedereen zich onmiddelijk realiseert: de circumzenithale boog bevindt zich rond het zenith. Recht boven je dus. De convexe kant wijst naar de zon.

(En als ik vind dat je zenith met een h schrijft, moet ik dat fijn zelf weten, OK?)

Gewaardeerde Oude Schildpadden

Mijn ouders, op weg naar de parkeergarage. Leuk hoor, zo'n digitale camera.

Oude vrouwen

oude vrouwen knikken
                     knikken

breien lange dagen in hun schoot
terwijl hun namen door de meisjes
uit hun haar gekamd

mevrouw is nog heel goed
en kinderen knikken knikken denkt
nog veel aan vader heeft het over hem

soms zomers in de koffiekamer
spelen kleinzoons dochters dat ze oude
vrouwen knikken knikken tandeloos

tot de meisjes op hun platte schoenen wuiven
kloppen kruimels uit mevrouw haar schoot
ga je mee dansen vanavond? kom je ook?

Honey Bee Mystery

Niet dat Colony Collapse Disorder geen serieus probleem is, maar dit filmpje is fokking hilarisch!

Circumzenithale boog (09072008)

Ik kan het ook net zo goed toegeven: ik heb een hobby.

Ik observeer atmosferische optica, oftewel regenbogen en halo's &c. Heus. Het was toch zeker 50% van de reden waarom ik vorige week een digitale camera aanschafte. Mijn eerste vangst is zowaar de koningin van de refractie, een circumzenithale boog.


(Circumzenithal arc, Groningen, the Netherlands, around 19:45 on july 9th, 2008)

Date Caesare Quae Sunt Caesaris

We kijken even in bij de persbriefing van het Witte Huis van 25 juni jongsleden.

Wat zou het toch zijn dat perschef Perino tot deze felheid beweegt? Wordt haar gevraagd of de President 'roids heeft? En waar zou degene die het betreffende nieuwsfeit in de wereld heeft geholpen zich tegen moeten verdedigen?

MS. PERINO: I just don't think it dignifies a response.

Q But do you think that The New York Times doesn't deserve an answer? Is that what you're saying?

MS. PERINO: I think your question doesn't deserve an answer. (Laughter.)

Q Wait a minute, what about The New York Times? I didn't bring it up. It was The New York Times, Dana, New York Times.

MS. PERINO: I don't think they were the first to report it.

Q Well, don't you have any comment on The New York Times?

MS. PERINO: No. Since she's not here to defend herself, I'll pass.

Nou, waar gaat het dan om? Om het plan van de Presidential Memorial Commission of San Francisco wat binnenkort bij referendum aan het electoraat voorgelegd zal gaan worden. President Dubya verdient, in hun ogen, een passende hommage bij zijn aftreden. En wat zou er nou passender zijn dan de plaatselijke rioolwaterzuivering aan hem op te dragen?

Ha!

Hoeveel miljoenen in Sanny Franny zouden dan dagelijks (of meermaals daags, zelfs) wel niet hun grondige waardering voor dhr. Bush kunnen tonen‽

Blinde Schildpad moet gniezen en is vóór! En wat zullen we eens aan ónze huidige leiders opdragen? Een kadaverbak ergens?

(Via, onder andere, het ochtendjournaal. Titel: Mat. 22:21)

Kenji Miyazawa - Niet verslagen door de regen

Het gedicht 雨ニモマケズ van Miyazawa Kenji is, toegegeven, een klein beetje aan de sentimentele kant. Maar ik vind het mooi. Dit is mijn paraverse van een paar jaar geleden; zie onderaan voor links naar verschillende Engelse vertalingen.

Zo iemand

die niet verliest van regen of wind
die niet verliest van sneeuw of zomerhitte
met een sterk lichaam - zonder wensen
zonder ergernis, altijd met een glimlach

elke dag vier kommen rijst of soep
en wat groente om te eten - in de schaduw
van de dennen aan de rand van het veld
maar zonder oordeel, zorgvuldig kijkt

en luistert, begrijpt, niet vergeet

als in het oosten een kind ziek is
daarheen gaat om op hem te passen
als in het westen een vermoeide moeder is
daarheen gaat en haar tassen draagt

als in het zuiden iemand stervend is
hem vertelt niet bang te zijn
als in het noorden mensen ruzie maken
hen vertelt hun tijd niet te verdoen

bezorgd als he te droog of nat is

door iedereen een stommeling genoemd
maar nooit geprezen, nooit beschuldigd
zo iemand
wil ik zijn

Engelse vertalingen:
David Sulz
Steven P. Venti
Fujuwara Sensei

Eet wat hij meebrengt

vandaag komt hij te voet
en eet wat hij meebrengt
het is niet ver en vroeger
zijn ze hier vaak naartoe geweest

en zagen ze een keer een dode hond
die aangespoeld was dacht dat het een zak was
eerst die dode hond gezwollen als een zak
     kaal was als een zak
zijn kop half afgerukt door de golven

vandaag komt hij hier weer en kijkt
waar de hond lag de oksel van een pier
toen dacht ik schop die bolle zak of
prik het met een stok wat zou gebeuren

schoenen vies en iedereen boos
je schopt geen dode honden die
overboord gespoeld midden in de nacht
die aanspoelen in de oksel van een pier

Al Stewart - Night Train to Munich

Al Stewart speelt met Laurence Juber zijn 'Night Train to Munich'. Lekker nummer, uitmuntende uitvoering, maar zou hij er helemaal vanzelf zo saai uitzien?

Oi vey!

Q. Hoe heet de EHBO doos in de sjoel?

A. De Ark des Verbands.

(Google suggereert dat deze open deur pas per heden is ingetrapt. Opmerkelijk.)

Zo antwoord ik

dat gedachten als de herfst van bergen
over daken en de stille erven
waaien
            opgehoopt in straten

zo antwoord ik
            de lange beurtzang van de oogst
            en de kreten van de jagers

Verantwoord jezelf, meneer Gyamtso!

Kennen we het verschijnsel 'elevator talk'? Het concept komt meen ik uit de managementwereld: in de tijd die het neemt om met de lift een paar verdiepingen te passeren moet je uit kunnen leggen wat je doet.

Ik stel me een CEO voor (zoals ik er trouwens echt een gekend heb) die bij het sluiten van de schuifdeur tegen je zegt: 'Als ik niet precies weet waarom ik je op de payroll heb wanneer ik weer uitstap, vlieg je d'r uit...'

The Careless Hand blogt zijn boeddhistische liftpraatje:

There are two parts to our experience. The first is what's actually there and the second is our feelings and thoughts about it. Usually we confuse the two, which causes us problems. Buddhism shows us how we can recognize the difference by watching our minds. Once we can recognize the difference, a lot of things that were problems aren't any more.

Da's lang niet gek.

Zou ik 'meditatie' nog noemen? Of iets met liefdevolle vriendelijkheid? Devotie? Zijn wel alledrie concepten waar wat cynischer aangelegde vragers zich misschien in zouden verslikken. Zoiets misschien:

Door boeddhistische beoefening leer je steeds meer door je verwachtingen, angsten en gewoontes heen te kijken en te zien wat je écht bent en hoe de wereld om je heen écht is. Door onbevooroordeeld naar je geest te kijken en te werken met wat je daar aantreft, zie je geleidelijk hoe weinig je eigenlijk voor jezelf nodig hebt en hoeveel je voor anderen kunt doen.

Dat 'steeds meer' en 'geleidelijk' is met opzet. Het valt me namelijk op dat "Oh ja, ben jij dan altijd aardig/verlicht/rustig/helder &c.?" een gebruikelijke wedervraag is wanneer je hebt verteld met Boeddhisme bezig te zijn.

Nooit helemaal begrepen, dat.

Wanneer iemand je vertelt in het weekend wel eens op de racefiets te zitten, is het dan logisch om te vragen wanneer ze voor het laatst de Tour de France hebben gewonnen?

Zwam

Blij dat ik was met de twee majesteitelijke zwammen die dagelijks passeerde! Eentje op de heenweg in de holle wilg op de hoek van het Noorderplantsoen en op de terugweg eentje als een kasteel uit een Victoriaanse elfenromance op een rottende stam in het Sterrenbos bij de Kempkensberg.

Helaas, beide zijn inmiddels gesneuveld.

Dit was die op de Kempkensberg.

Het is gezien.

Het is niet onopgemerkt gebleven.

Ik denk dat ik te laat ben

ik denk dat ik weet ik wiens stem
als eerste de stilte van het rietveld roerde
op zoek naar een verloren kind

maar niet of ze hem heeft teruggevonden
en nu regen de twaalf provincies slaat
en de zee de lange dijk en dingen eeuwen later

zijn zoals ze altijd al waren maar
met andere namen weet ik tenminste waarom
ik denk dat ik te laat ben

Ober! Een portie voor Fikkie, svp!

Ok, sorry hoor, maar dit is, hoezeer ik ook oprecht vind dat we een beetje rekening met elkaar moeten proberen te houden, echt volkomen nuts.

De Daily Mail bericht dat een promotieposter van de lokale hermandad van Tayside met onderstaande foto erop tot oproer leidt onder een deel van de bevolking. Omdat er een hond op staat. En honden onrein zijn.

Wat dat ook moge betekenen.
Soit, dat er mensen zijn die niet zo van honden houden, snap ik. En dat ze dan zelf geen hond willen hebben, of op willen eten, of niet in hun facie geslobberd willen worden, snap ik ook. Ik ben zelf meer een kattenmens.

Als iemand daar verder nog een religieuze context bij heeft; uitmuntend, moet je vooral iets mee doen. En als je het dan echt héél belangrijk vindt, mag je daar ook best wat over zeggen om mij.

Ook als ik je mening vreemd vind.

Maar dat een overheidsinstantie dergelijk gemor niet eenvoudigweg ter kennisgeving aanneemt en omstandig uit meent te moeten leggen waar de kink in de kabel zat (geen navraag gedaan bij de diversity adviser) en belooft het nie weer te doen...

...dat slaat echt als een tang op een varken.

(ba-da-bing!)

Chronotopische anamorphose

Had ik al iets gezegd over hoe raar het zou zijn als onze tijdsbeleving anders was?



Chronotopic Anamorphosis from Marginalia Project on Vimeo.

Ze pakken je in je pindakaas

Ok, zoals we allemaal weten is alle macht in de wereld in handen van een schimmig geheim gezelschap van koningen, bankiers, filmsterren en anderszins blauwbloedigen, die stuk voor stuk rechtstreeks afstammen van Jezus Christus, die natuurlijk niet de Zoon van God was, zoals De Kerk beweert (Zoon van God? Kom op zeg, we leven toch niet meer in de middeleeuwen? Verzin tenminste af en toe nieuwe spookverhalen om je smerige geheimpjes achter te verstoppen...) maar een alien die als een van de weinigen de ramp overleefde die de buitenaardse kolonie in Atlantis trof.

Zoveel is duidelijk; daar doen ze in Den Haag en Washington niets meer aan.
Maar waarom kost Albert Heijn huismerk reguliere pindakaas € 2,34 per kilogram en die met stukjes noot € 3,74? Dat is een verschil van € 1,40, oftewel Fl. 3,09 in echt geld! Alleen voor minder enthousiast gemalen aardnoten!

Ik vraag u:

Wat of wie zit hierachter en waarom?

(Bron prijzen: AH Webwinkel, 01072008)

Blinde Schildpad beveelt aan

Vanavond kwam op de meditatieavond van het Boeddhistisch Centrum Groningen de vraag op welke boeddhistische boeken ik mensen zou adviseren te lezen. Nou lees ik tamelijk veel boeddhistische boeken, maar misschien mag ik u voorstellen aan een paar van mijn beste vrienden...

1. What Makes You Not A Buddhist, Dzongsar Jamyang Khyentse Rinpoche

Khyentse Rinpoche, bekend van films als The Cup en Travellers and Magicians, introduceert dé essentiële punten van de visie van Boeddha's leer. Denk je dat er dingen zijn die blijven? Denk je dat er emoties zijn, zoals gehechtheid of boosheid, waar je uiteindelijk iets anders aan over houdt dan meer pijn en leed? Denk je dat er ergens, op een of andere manier toch een "ik" is? Denk je dat je weet wat verlichting is en dat in woorden en concepten kan vatten? Als het antwoord op een of meer van deze vragen "Ja, eigenlijk wel" is, dan ben je geen boeddhist.


2. Blazing Splendor, Erik Pema Kunsang en Marcia Binder Schmidt

De memoires van Tulku Urgyen Rinpoche. Zowat elke rol die je in de Dharma in Tibet kon spelen, heeft Tulku Urgyen gespeeld: jonge reïncarnatie, leerling, leraar (soms tegen heug en meug), vader, diplomaat en bovenal yogi. Tussen alle verhalen die Rinpoche vertelt alsof hij naast je zit met een pilsje en een foto-album, ruist de adem van Dzogchen en Mahamudra, de ongekunstelde hartsbeoefening die het levensbloed van de praktijklinie is.


3. Rainbow Painting, Tulku Urgyen Rinpoche

Dezelfde Lama, van wie, wat mij betreft en om een "tibetisme" te gebruiken, elk woord daadwerkelijk de onsterfelijke nectar van wijsheid is. Deze transcripties van zijn onderricht zijn bijna (bijna!) net zo goed als rechtstreeks lessen te ontvangen. Dit is overigens niet in weinig te danken aan Erik Pema Kunsang, Rinpoches vertaler en met recht een van de grote, gróte, helden van de introductie van de Dharma in de niet-tibetaans-sprekende wereld.

Binnenkort meer! (Edit 20072008, nu dus)

Red Ingle & The Natural Seven - Cigareets and Whuskey

Is er een betere manier om het verbod op het produceren van tabaksrook in publieke ruimtes dat vandaag ingaat te vieren dan met een "preachment on John Barleycorn, Nicotine and the Temptations of Eve?" Ik presenteer u Red Ingle en zijn natuurlijke zeven (helemaal vanuit 1948, kennelijk):



Ik ken dit nummer oorspronkelijk, godbeterehet, uit de Muppet Show, met Peter Sellars. Hoe dan ook, tijd om te stoppen, dat is het sowieso wel.