Verantwoord jezelf, meneer Gyamtso!

Kennen we het verschijnsel 'elevator talk'? Het concept komt meen ik uit de managementwereld: in de tijd die het neemt om met de lift een paar verdiepingen te passeren moet je uit kunnen leggen wat je doet.

Ik stel me een CEO voor (zoals ik er trouwens echt een gekend heb) die bij het sluiten van de schuifdeur tegen je zegt: 'Als ik niet precies weet waarom ik je op de payroll heb wanneer ik weer uitstap, vlieg je d'r uit...'

The Careless Hand blogt zijn boeddhistische liftpraatje:

There are two parts to our experience. The first is what's actually there and the second is our feelings and thoughts about it. Usually we confuse the two, which causes us problems. Buddhism shows us how we can recognize the difference by watching our minds. Once we can recognize the difference, a lot of things that were problems aren't any more.

Da's lang niet gek.

Zou ik 'meditatie' nog noemen? Of iets met liefdevolle vriendelijkheid? Devotie? Zijn wel alledrie concepten waar wat cynischer aangelegde vragers zich misschien in zouden verslikken. Zoiets misschien:

Door boeddhistische beoefening leer je steeds meer door je verwachtingen, angsten en gewoontes heen te kijken en te zien wat je écht bent en hoe de wereld om je heen écht is. Door onbevooroordeeld naar je geest te kijken en te werken met wat je daar aantreft, zie je geleidelijk hoe weinig je eigenlijk voor jezelf nodig hebt en hoeveel je voor anderen kunt doen.

Dat 'steeds meer' en 'geleidelijk' is met opzet. Het valt me namelijk op dat "Oh ja, ben jij dan altijd aardig/verlicht/rustig/helder &c.?" een gebruikelijke wedervraag is wanneer je hebt verteld met Boeddhisme bezig te zijn.

Nooit helemaal begrepen, dat.

Wanneer iemand je vertelt in het weekend wel eens op de racefiets te zitten, is het dan logisch om te vragen wanneer ze voor het laatst de Tour de France hebben gewonnen?