De Mop (2)

Hé, wacht eens even... Ik bedenk ineens dat ik nóg een mop ken. Hij is multiculti, dus Verwilders-stemmers even wegkijken, OK?

Loopt er een Antilliaan een Marokkaans koffiehuis binnen met een T-shirt met de tekst:

Marokkanen Hebben 3 Problemen

Nou, het duurt natuurlijk niet lang voordat iemand hem, begrijpelijkerwijs licht geagiteerd, benaderd met de vraag wat hij met zijn kledingkeuze denkt te bedoelen.

Kijk, zegt ie, dat is jullie eerste probleem: jullie zijn veel te nieuwsgierig.

Nou, hij heeft nauw'lijks tijd om een slok van zijn muntthee te nemen of er komen een stuk of drie jongens vriendelijk vragen of hij wellicht geïnteresseerd is in ruzie.

En dat, zegt hij, terwijl hij zijn jas aantrekt, is jullie tweede probleem: jullie zijn veel te aggressief.

Dus, hij naar buiten en het hele koffiehuis loopt achter hem aan de straat op. Messen worden getrokken.

En jullie derde probleem, merkt de Antilliaan op terwijl hij naar zijn binnenzak reikt, is dat jullie altijd messen meenemen naar een vuurgevecht...

Nou vooruit, hij kan niet. Ik weet het.

You're sitting in a chair... in the sky!

In mijn werk (voor een instantie die praktisch alleen bestaat om mensen gratis geld te geven) kom ik het geregeld tegen: principiële ontevredenheid.

Wát?, zeggen ze dan, moet ik zelf vrágen om gratis geld, anders krijg ik het niet? Hoezo?

Wat!? Moest ik die folder over de voorwaarden helemaal lezen? Waarom hebben jullie mij niet gebeld?

Nou, ik ga die boete niet betalen! Ik kan er toch niets aan doen dat ik geen zin had om dat document dat jullie nodig hadden in te leveren?



Humorist Louis CK, bij een of ander praatprogramma. Via Kung Fu Grippe.

Groetjes uit Gitmo

New York Times columnist Roger Cohen haalt in zijn op-ed stukje voor Thanksgiving een opmerkelijke tekst aan. Wat is het? Het is het briefje dat een voormalig inmate van Guantanamo meekreeg toen hij, na vier jaar onverklaarde opsluiting, terug werd gestuurd naar Afghanistan.

Dit is de héle tekst van het énige document wat hij aan zijn onvrijwillige logies bij de Usanistaanse strijdkrachten overhoudt:

An Administrative Review Board has reviewed the information about you that was talked about at the meeting on 02 December 2005 and the deciding official in the United States has made a decision about what will happen to you. You will be sent to the country of Afghanistan. Your departure will occur as soon as possible.

Het zou Franz Kafka lauw door het slipje lopen als het niet echt was*...

*) En Kafka niet dood, uiteraard.

Tulku Urgyen Yangsi Rinpoche

Deze week is in Ka-Nying Shedrub Ling de reïncarnatie van Tulku Urgyen Rinpoche geïnstalleerd.

't Is een kreas jongkje.


Nou heb ik zo mijn twijfels bij het hele tulku-systeem; het is, voor mijn krietiese Westerse geest, wel héél erg ondoorzichtig allemaal. Het hele proces is ook zo vatbaar voor naargeestige politieke buikgriepjes als een oud, verward dametje voor tasjesdieven. En bovendien lijkt het mij pedagogische totaal onverantwoord om kleine jongetjes (of meisjes. In theorie, althans.) rücksichtlos uit hun familie weg te roppen en op te voeden als heilige prinsjes.

Hoewel je waarschijnlijk wel een heuse bodhisattva bent, als je daar niet volstrekt f*cked up van raakt...

Maar goed. Dat is mijn boerenverstand... Mijn boerenhart is simpelweg blij dat de lama's aan ons blijven denken.

Ik heb dat in ieder geval niet verdiend.

Dus: Mogen alle lama's lang leven! Mogen obstakels voor hun activiteiten verdwijnen zoals sneeuw smelt in de hitte van open vuur! Mogen in alle wezens bodhicitta ontstaan en nooit afnemen! En mogen wij allemaal de ongeboren dharmakaya, de onuitputtelijke sambhogakaya en de onstuitbare nirmanakaya manifesteren!

Lha Gyallo! Hoera!

Dingen die je zoal op de interwebs ziet

Wat een kip wél maar jouw iPhone níet met zijn hoofd kan doen:



Niet gans onfascinerend, zei Blinde Schildpad (alsof hij voor een Britse krant werkte en zijn quotum tenenkrommend slappe woordgrappen voor die week nog niet had gehaald).

Move along, folks. Nothing to see here...

Thee

Ik droomde vannacht dat ik thee kocht.

Ze hadden allerlei verschillende soorten: van ordinaire zakjes Pickwick tot buidels losse thee. Maar mijn oog viel op een laag, vierkant doosje, bekleed met iets als crème-kleurig waterzijde, dat eerder leek alsof het bij een juwelier thuishoorde.

Van binnen was het doosje verdeeld in twee vakjes, de ene groter dan de andere. In de vakjes lagen, op een glanzende voering, twee verschillende soorten thee.

In het linker, grotere, vakje lagen wat doorschijnende bleekgele blaadjes. De thee in het rechtervak was grover en donkerder. Aan de binnenkant van de deksel stond een korte uitleg over beide soorten thee. Ze hadden lange aziatische namen die ik inmiddels ben vergeten.

Er lag niet veel thee in de vakjes, maar ik zag dat ik het hele binnenwerk uit het doosje kon lichten en dat daaronder meer zat.

Toch kostte het doosje maar één euro zesendertig, en dat leek mij een goeie deal.

Een moment voor...

Mount Rushmore kent u allicht. Weet u echter ook wie die megalomane monstrositeit heeft voortgebracht? Zijn naam is zo leuk dat ik hem wel drie keer ga zeggen!

Gutzon Borglum!

Gutzon Borglum!

Gutzon Borglum!

...en om het af te leren:

Gutzon Borglum (1867-1941)!

(Ach, stelt u zich toch eens voor: in de dijk bij Delfzijl, de heroïsche bustes van Thorbecke, Kuyper, Den Uyl en Balkenende. Bekleed met klamme zoden om een beetje in het landschap de blenden.

...schapies grazen in Abrahams coiffe...

...eidereenden roesten in de schaduw van J.P.'s reukorgaan...

En op Nationale Inburgeringsdag worden busladingen beduusde Fatima's en Zheng Mings naar een speciaal uitgevaren ponton verscheept om daar in de schaduw van Neêrlands Helden het Koninkrijk en zijn Idealen trouw te zweren, bijna ongetwijfeld gegeseld door een celestiale micturatie die Hollandscher is dan haring uit het vuistje, katknuppelen en de jingle van Radio Tour de France.

Ho-Hum...)

Het sneeuwt!

Jij dankbare hond!

Nu heb ik American Beauty eerlijk gezegd niet gezien, maar ik ben het met The Careless Hand eens dat dit een mooi citaat is:

I guess I could be pretty pissed off about what happened to me... but it's hard to stay mad, when there's so much beauty in the world. Sometimes I feel like I'm seeing it all at once, and it's too much, my heart fills up like a balloon that's about to burst. And then I remember to relax, and stop trying to hold onto it, and then it flows through me like rain and I can't feel anything but gratitude for every single moment of my stupid little life.

Toby & Sheila

Echt... woorden schieten te kort...




(via Cute Overload)

De mop

Er wordt me wel eens verteld dat ik humor heb. Dit moge zo zijn, maar moppen onthouden kan ik niet. Ik geloof dat ik er ergens wel een paar op een stoffige plank in mijn geheugen heb liggen, maar normaliter is dit de enige die op wil duiken als ik er een nodig heb.

Een bioloog, een theoloog en een wiskundige staan naar een leeg huis te kijken. Ze zien twee mensen naar binnen gaan. Een tijdje later komen er drie mensen weer uit.

"Dat is interessant,", zegt de bioloog, "ze hebben zich voortgeplant."

"Welnee, amice," spreekt de theoloog, "we hebben hier duidelijk te maken met een wonder!"

"Waar heeft u beiden het over? Er is toch niets aan de hand?", zegt de wiskundige.

"Als ik nu naar binnen ga, is het huis weer leeg..."

De slecht verlichte badkamer van de geest

In de klassieke parabel loopt een man slaapdronken zijn slecht verlichte badkamer binnen en schrikt zich een hartverzakking. Daar! Onder de wastafel! Peeuw! Een slang!

Bel Steve Irwin!

OK, als alle paniek een beetje ingeklonken is, blijkt het serpent natuurlijk gewoon een stuk touw te zijn. Niks aan de hand.

En, wat hebben we geleerd, spelende mevrouw? Dat we vaak alleen problemen hebben omdat we dingen zien die er niet zijn. Dingen die we zelf verzonnen hebben. Niet dat we zulks met opzet doen, trouwens. Het gaat vanzelf. Het is hoe onze geest werkt.

Wat de dharma betreft omvat en doordringt dit effect ál onze ervaring. Onwetendheid noemen we dat, hoewel on-gewaarzijn misschien een betere vertaling zou zijn.

Nou zijn er weinig dingen die mij zo lauw om de huig slaan als het hele boeddhisme-is-eigenlijk-wetenschap discours waar iedereen zo dol op lijkt te zijn, maar ik wil u toch graag even voorstellen aan ongewaarzijns toffe psychologische zusje Pareidolie*, hartsvriendin van alle spokenjagers, ufologen en Mariazieners wereldwijd.

Pareidolie, dit is de lezer. Lezer, dit is Pareidolie:

Kijkt u nog eens goed naar die spectrale baardmans die daar zo ontlichaamd tussen die meneer en die mevrouw in hangt... Juist, een klein meisje met een fetching zonnehoedje.

Het grappige is dat, hoewel we denken nu te zien wat er écht is, dit eigenlijk ook weer een pareidolie is. Het meisje zit immers ook niet echt-echt in de foto: Dit soort foto's zijn alleen maar ophopingen van verschillende zilverzouten in een laagje gelatine die, welbeschouwd, echt he-le-maal niet op een kind lijken.

En in het onderhavige geval ziet u zelfs alleen wat glimmende pixels die niet echt op een foto lijken, die niet echt op een kind lijkt, dat niet echt op een harige bakkes lijkt.

Is het niet wonderbaarlijk dat er maar zo weinig wonderen hoeven zijn?


*) Wikipedia licht toe: "Pareidolie of pareidolia is een psychologisch verschijnsel, een vorm van illusie waarbij iemand een zodanige interpretatie van onduidelijke of willekeurige waarnemingen heeft, dat hij hierin herkenbare dingen meent waar te nemen. De naam is afkomstig van het Griekse para (naast) en eidolon (beeld)." (Via Forgetomori)

Een mevrouw op TV

Dacht ik toch even dat deze correspondente van het BBC ontbijtkeuvelnieuws...


...Asia Carmakers heette.

De Babbeldrook

Er zijn gedichten die niet vaak genoeg vertaald kunnen worden en Jabberwocky van Lewis Caroll (1832-1892) is d'r zo een. Hieronder mijn poging, met excuses aan mijn spellingscontrole.

't Was brellig en de glipse toofs
Tolden en krukten in de weep.
Heel mommer waren de beregoofs
En de somme raat vergeefs.

"Mijn zoon, pas op de Babbeldrook!
De kaak die knaagt, de klauw die graapt!
Mijdt Dropdrop-vogels en ontloop
De woeze Bundersnaak!"

Hij nam zijn vorkel zwaard ter hand
En lang zocht hij dat schelks gevaar-
Uit rustte hij bij de Tomtom-plant,
En mijm'rend stond hij daar.

Wijl hij daar hufs en mijm'rend droomde
Kwam de Babbeldrook met'n vurige blik
Flijmend van tussen de bolzende bomen
En burbelde van schik!

En hop! En hop! D'r op! D'r op!
Het vorkel zwaard deed knirfel-knuif!
Hij liet het voor dood en met het hoofd
Ging hij hulfs naar huis.

"Hebt gij de Babbeldrook verdelgd?
Komt hier, mijn straalzig jong!
Oh, prachtisch moment! Parlee! Parlent!"
Was wat hij snorfend zong.

't Was brellig en de glipse toofs
Tolden en krukten in de weep.
Heel mommer waren de beregoofs
En de somme raat vergeefs.

Notitie van de Vertaler

Ik besef dat de laatste regel van de eerste en laatste strofe [And the mome raths outgrabe.] misschien letterlijker vertaald zou kunnen worden als "En de drolme braad uitgeed.", of iets dergelijks. Ik heb echter voor klank over betekenis gekozen en de evenhoevige Somme (Bostrov simplex) in het vers geïntroduceerd. Voor raat zouden we uiteraard tegenwoordig liever riette zeggen.

De druppel

The Be Good Tanyas - It's Not Happening

The Be Good Tanyas

Het enige waar Galliërs bang voor zijn

Van Wikipedia zou je haast gaan denken dat het de grootste eer is die een mensch deelachtig kan worden:

An asteroid was named after him.

Een kleine greep:
M.C. Escher (Amateurkristallograaf)
Don Johnson (Ongeschoren acteur)
Charles Martin "Chuck" Jones (Animator)
Rammstein (Duitse muziekformatie)
Stampertje (Filmkonijn)
Het Witte Konijn (Boekkonijn)

...wel interessant dat het bijna makkelijker is om twee asteroïden te vinden die vernoemd zijn naar fantasie-Leporidae dan naar, ik noem's iets mafs, een vrouw.

Maar goed;

We wisten natuurlijk eigenlijk al dat wanneer het leven op planeet Sol Gamma wordt weggevaagd, dit waarschijnlijk door een blanke man zal gebeuren. Of althans door iets wat naar een blanke man vernoemd is.

Of naar een fictief konijn, dus.

Het katoen waar wij ze mee van geven

De wereld, lieve vrienden, zit opmerkelijk in elkaar, en zo is het.

Bovenste kaartje: Obamastemmers (blauw) versus McCainstemmers (rood).
Onderste kaartje: katoenproductie in 1860 (elk stipje is tweeduizend balen).

Rara, hoe komp da?

(Via Strange Maps)

Paul Steel - Honkin' on my Crack Pipe

Nou zit dus potverdriejandubbeltjes al pakweg een week het onderstaande deuntje in m'n knar. Het is heel erg...



Via Boingboing.

Bijbelbot

Over tendrel* gesproken: afgelopen woensdag dacht Blinde Schildpad, joh, laat ik mijn oude schoolvriend Dirk eens een mailtje sturen. Voor het eerst in een jaar of drie, of zo. Nog geen twee minuten later krijg ik via Gmail een chat van voornoemde Dirk binnen. Blijkt tijdens het chatten dat hij mijn email nog helemaal niet gezien had!

Leuk dat.

En via hem dan weer dit filmpje van een hartverwarmend apparaat:



*) Tendrel is tibetaans voor "een opmerkelijk gelukkige samenloop van omstandigheden". In deze context althans.

Portret van de dichter als jong fabelwezen

Dingen die ik in de loop van de afgelopen week zoal over mezelf heb gedacht:

Godsamme, wat ben ik vreemd en lelijk. Eigenlijk heb ik wel een karakteristieke kop, lang niet onaantrekkelijk. Ik ben goed in mijn werk en mijn collega's vinden mij aardig. Ik verkoop bullshit aan mijn klanten en niemand op de afdeling zou voor zijn plezier in pauze bij me komen staan. Ik blijf de rest van mijn leven alleen. Zij zou me best eens leuk kunnen gaan vinden, als ze het tijd geeft. Waarom kan ik nou nooit eens een beslissing maken? Ach, ik hou gewoon voor eens en altijd op met zeuren.

Je zou je haast af gaan vragen of het überhaupt nut heeft een mening over jezelf te hebben...

Wat zie je d'r leuk uit, vandaag!

Geen idee of wat ze doen ergens op trekt (hun thema is kennelijk Emotional Hygiene. Tof alvast, dat.), maar ze verdienen in ieder geval kudos voor hun logo:
Wat zou je een leuke dag hebben als je dit plaatje in elke email die je krijgt zou vinden!

You Look Nice Today

De leugens van de Babyloniërs

Misschien was de Toren van Babel slechts een bescheiden wachtpost van twee of drie verdiepingen en was de werkelijke zonde van hubris waarvoor Jahwe de mensheid met spraakverwarring sloeg dat de mannen die hem bouwden bij thuiskomst aan hun vrienden en familie vertelden dat zij met duizenden waren en dat het werk van hun handen de hemel tartte.

-Victor Einbein (1689-1704), De Leugens van de Babyloniërs (1703), vertaald uit het latijn door Sybe Michaëls, uitgegeven door de unversiteit van Harderwijk

Enso

Wat een naar effectje dit, zeg. Als je d'r te lang naar kijkt zou je best eens uit je oren kunnen gaan bloeden.

Weet iemand of dit een naam heeft?

The Sick Rose / Zieke roos

O Rose, thou art sick.
The invisible worm,
That flies in the night
In the howling storm:

Has found out thy bed
Of crimson joy:
And his dark secret love
Does thy life destroy.

Roos, jij bent ziek.
De onzichtbare worm
die nachtelijk vliedt
in de ziedende storm

ontdekte je bed
van bloedrood genot.
Donkere, verborgen liefde
maakt je leven kapot.

William Blake (1757-1827), Songs of Innocence and Experience (met vert. Blnd Schldpd)

Fuck spijt

A fox in the city
Burrowed under the hive
You bees can buzz all you want
You'll never know my life

Soms, heel soms, zou ik groots en onverstandig willen leven.

Vandaag luisterde ik naar het liedje Fox in its Hole van Jolie Hollands jongsteling (hier eerder aan gerefereerd) en bevloog het me.

Waarom ook niet wat kleren in een rugtas gooien, al mijn geld van de bank halen en er van tussen? Kijken of she-who-must-not-be-named mee wil en dan de eerste trein het land uit pakken?

Fuck the world.

En vage doelen stellen. Waar gaan we heen? Naar de woestijn.

OK, de woestijn. De koperen ploert komt kraakhelder op over de duinen. Kamelen in de kraal achter de afspanning grommen hun generieke afkeer van het bestaan. En in de schaduw van de luifel waaronder we hebben geslapen, maakt Musfahir, onze gastheer, mierzoete koffie en bakt zijn vrouw plat brood.

Zij kamt het stro uit haar haar, ik knip mijn baard met een keukenschaar, voor we vertrekken op de motoren die we in Djenné voor onze mobiele telefoons hebben geruild.

And honey holds no sway for me
I don't need what they got

Dat gaat allemaal niet gebeuren natuurlijk.

Dat zoiets onverstandig is, is nog niet eens het probleem. Ik ben gewoon een te grote schijtert. Serieus, als ik niet te lui was om me zorgen te maken of de zwaartekracht morgen nog wel zou werken, zou ik't doen.

Maar, zei Jetsün Milarepa niet iets als het is mijn dharma-traditie om te sterven zonder spijt? Leven zonder spijt lijkt me dan alvast een aardig beginnetje.

En wat zijn angst en onbehagen anders dan spijt-in-het-voren?

Fuck regret.

My god owns the ocean
The river belongs to him
And when that honey all dries up
Those bees won't know how to swim

Kus een wookiee, schop een 'droid

OK, ok, ok, iedereen heeft hem al gezien natuurlijk. Maar het is zo unbe-freakingly awesome...



Hij zingt het niet zelf, overigens. Tekst en uitvoering is van Moosebutter.

8X hullie

De sigaretten zijn alwéér duurder geworden! Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Die bus komt nooit op tijd, en als hij wel komt, rijdt ie door. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

De ijsbeer staat op uitsterven. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Ik ben bekeurd voor bellen achter het stuur. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Hun hebben me ontslagen voor fraude. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Mijn vriendin gaat vreemd met de buurman. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Ik ben al zeven keer gezakt voor m'n rijbewijs. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Ik moet al mijn studiefinanciering van dit jaar terugbetalen, alleen omdat ik niet meer studeer. Als ze Pim niet hadden doodgeschoten...

Hoe cynisch wou u het precies hebben?

Mailt het een of andere familielid me vandaag over de hoe blij het een of andere andere familielid (al jaren te gast in Usanistan) is met de verkiezing van dhr. B.H. Obama (esq.):

...ze was laaiend enthousiast en net als al die andere Amerikanen zeer emotioneel over hetgeen er gebeurde. Ze overweegt zelfs nu het Amerikaans staatsburgerschap aan te vragen! Wel is ze bang dat Obama niet de kans krijgt de volle 4 jaar uit te zitten (vrije wapens...).

Mailde uw eigen Blinde Schildpad terug:

...dat "net als al die andere Amerikanen" valt natuurlijk nogal tegen: 47% procent van de stemmen ging niet naar Obama. Da's de helft, als je het mij vraagt.

En Amerikaanse presidenten zijn (sinds het Jodie Foster incident) niet meer vermoordbaar, tenzij je óf heel Airforce One uit de lucht blaft (wat de meeste huis-tuin-en-keuken terroristen simpelweg niet gaat lukken) óf de geheime diensten zulks actief toestaan.

Maar de kans dat ze dat bij Obama 'per abuis' gaatjes zouden laten vallen is volledig nihil: het zou een instant rassenoorlog betekenen die waarschijnlijk het einde van de huidige Verenigde Staten zou betekenen.

En dat is niet in het belang van voornoemde diensten.

Dus: het zal wellicht tegen heug en meug zijn, maar ze zullen Obama beschermen zoals er nog nooit een president beschermd is. Het zou me verbazen als hij zich tijdens zijn termijn zich ook maar'n keer zal snijden bij't scheren...

En tenslotte: iedereen die vrijwillig het staatsburgerschap accepteert van een land dat de doodstraf hanteert, is totaal van de pot gerukt.

Blinde Schildpad exit, left stage.

Vraagje...

Joanna Newsom - Bridges and Balloons

OK, ze ziet er uit of ze vijftien is en haar kleren uit een openluchtmuseum heeft gejat. En ze zingt zoetige folksy deuntjes, waarbij ze, godbeterehet, zichzelf begeleid op een pedaalharp.

Yep... dat klinkt als dat recept voor rijst met ketchup en sardientjes dat je verzon toen je om 04:00 thuiskwam uit de Drie.



Iets in mij is echter nogal een sucker voor dit soort meuk dingen, maar ik ben dan ook emotioneel nogal fragiel, momenteel.

Anderszijds, dat met die monitors op't end is natuurlijk gewoon being cute with intent...

("En, mevrouw Newsom, zijn wij een Japans stripfiguur?"

"Nee, m'neer agent."

"En, schamen wij ons al voor ons gedrag?"

"Ja, m'neer agent."

"Aha, wij weten niet wanneer wij op moeten houden... Komt u maar eens mee, mevrouwtje, een nacht in de cel zal u goed doen."

Enfin...)

Jake Thackray - The Bull

Jake Thackray (1938-2002), tekst

We put the "cracy" in "democracy"!

Dilbert-authekenaar Scott Adams profeteert:

I wonder if today will be remembered as the last day of the Republic. If Obama gets elected, lots of McCain supporters will be displeased, but I would expect an orderly transition of power. That's one possibility.

The other possibility is that McCain is elected and there is widespread suspicion, founded or not, that the election was rigged. That, for all practical purposes, will be end of the Republic. Citizens will take to the streets, the lame duck administration will declare martial law, half the country will stop paying taxes, and we will begin the long slide toward a Mad Max economy.

Niet ondenkbaar. Ik kan mij het vage vermoeden toch niet helemaal uit de pels schudden dat de polls reflecteren dat veel Amrikani's wel op Obama willen kunnen stemmen, maar dat in het stemhokje toch zal gaan blijken dat ze dat alleen zelf liever niet willen.

Met een zwarte president zou tenslotte het Witte Huis maar binnen de kortste keren vol ho's zitten, het kabinet vol homey's en de minibar in de presidentiële limo vol fo'ties en wiet...

Hoe dan ook, woonde ik in Usanistan zou ik wellicht voor de zekerheid toch maar alvast een rugzak met een paar blikjes Smac, een zaklantaarn en een blaffert klaarleggen en al mijn Krugerrands in de voering van mijn jas naaien.

Overigens, als ze daar denken nu een "republiek" te zijn, dan toch in ieder geval eentje waarin de relatie tussen het electoraat en zijn meest zwaarwichtige vertegenwoordiger, laten we zeggen, nogal bijzonder georganiseerd is.

Dit opiniestukje in The New York Times suggereert dat er een scenario denkbaar is waarbij een president rechtmatig verkozen wordt met de steun van 22% van het electoraat, oftewel 16% van de gehele Usanistaanse bevolking.

...we put the "cracy" in "democracy"...

Neen, met zo'n fantastisch systeem thuis wil ook best met gevaar voor lijf en leden in d'een of d'andere woestijn besnorde tirannen afknallen.

Zoals gezegd, hoe dan ook. We zullen wel ziet wat het wordt.

The Mysterious Geographic Explorations of Jasper Morello

Stiempoenk!



Echt goed, dit. Ziet ook de Jasper Morello website.

Namkha Rinpoche in Us Thús

Net terug van een weekend met Namkha Rinpoche in Us Thús (in de Fryske vlek Greonterp, bekend van dat Reve daar enige tijd woonde).


Namkha Rinpoche is een goede lama, hoewel niet een van de makkelijkste (wat positief bedoeld is, hoor). Hij is er erg duidelijk in dat wanneer je problemen in je leven of beoefening hebt, dat toch echt wel aan jezelf ligt. Geen smoesjes.

Heeft ie dan wel weer gelijk in.

Bovendien was het voor uw eigen Blinde Schildpad erg leuk om weer eens terug te zijn in Us Thús. Mijn eerste dharma-connectie was met Koos en Lidy van Us Thús, toen ik een jaar of, mweh, 15 was. Hun hond heeft toen nog mijn schoen opgegeten...

Het is lollig om te zien hoe zo'n tendrel-band kan werken: toen ik begin dit jaar een paar maanden in Frankrijk was, maakten we vanuit Marfond een kleine excursie naar het nabijgelegen La Sonnerie om Kyabje Trulshik Rinpoche te zien.

Hij gaf inwijdingen. En die deden wat inwijdingen doen, namelijk nogal even duren.

Pas toen aan het einde de Rinpoches rondgingen met de samaya-objecten kwam ik erachter dat ik al die tijd al naast een Nederlander zat. Een Nederlander uit Us Thús. ...út fan hûs in dit geval dus eigenlijk.


Hoe dan ook, mocht u nou de dharma beoefenen en een goede plek zoeken om retraite te doen, denk dan eens aan Us Thús. Is er uitmuntend geschikt voor.

En ze hebben er ezels!

Meer foto's op Flickr