't Was brellig en de glipse toofs
Tolden en krukten in de weep.
Heel mommer waren de beregoofs
En de somme raat vergeefs.
"Mijn zoon, pas op de Babbeldrook!
De kaak die knaagt, de klauw die graapt!
Mijdt Dropdrop-vogels en ontloop
De woeze Bundersnaak!"
Hij nam zijn vorkel zwaard ter hand
En lang zocht hij dat schelks gevaar-
Uit rustte hij bij de Tomtom-plant,
En mijm'rend stond hij daar.
Wijl hij daar hufs en mijm'rend droomde
Kwam de Babbeldrook met'n vurige blik
Flijmend van tussen de bolzende bomen
En burbelde van schik!
En hop! En hop! D'r op! D'r op!
Het vorkel zwaard deed knirfel-knuif!
Hij liet het voor dood en met het hoofd
Ging hij hulfs naar huis.
"Hebt gij de Babbeldrook verdelgd?
Komt hier, mijn straalzig jong!
Oh, prachtisch moment! Parlee! Parlent!"
Was wat hij snorfend zong.
't Was brellig en de glipse toofs
Tolden en krukten in de weep.
Heel mommer waren de beregoofs
En de somme raat vergeefs.
Notitie van de Vertaler
Ik besef dat de laatste regel van de eerste en laatste strofe [And the mome raths outgrabe.] misschien letterlijker vertaald zou kunnen worden als "En de drolme braad uitgeed.", of iets dergelijks. Ik heb echter voor klank over betekenis gekozen en de evenhoevige Somme (Bostrov simplex) in het vers geïntroduceerd. Voor raat zouden we uiteraard tegenwoordig liever riette zeggen.