Bob

via this isn't happiness™

Oh jonge, jonge, jonge, wat wordt het spannend!

Heeft u dat nou ook? Dat u niet kan wachten tot het 2 januari is en u uw stem kunt laten klinken in de verkiezing van de nieuwe Dichter des Vaderlands?

Uw eigen Blinde Schildpad is in ieder geval bijkans buiten zinnen van afwachting! Hoei! Na schier eindeloze jaren Driek van Wissen moet het roer om! De kredietcrisis die aan de poten van uw gemakkelijk leesstoel knaagt (als evenzovele termieten) kan ook poëtisch niet onbeantwoord blijven! Wie anders dan iemand die dagelijks de muzen in het ontsloten schaamdeel staart, kan ons nog redden van ons uit-de-klauwen gelopen gebrek aan vertrouwen in... eh... ons vertrouwen in onszelf?

Ik roep u alsvast op u op te maken uw ostrakon in de amfoor voor Tsead Bruinja te gooien. Waarom? Omdat hij Fries is, en daarom Blinde Schildpads homeboy (Frizzle to the lizzle, mah nigga).

En omdat hij vooralsnog de enige kandidaat is die kennelijk door heeft dat we inmiddels in de 21ste eeuw zijn aangeland (Yep! We hebben de Hertog van Alva fors klop gegeven voor Alkmaar!) en representatieve hoeveelheden van zijn schrijfwerk online beschikbaar maakt. Bij De Contrabas zijn drie volledige bundels te downloaden.

En hij dicht ook leuk.

Alle gekortlijstte kandidaten bij de KB
Tsead Bruinja's Blog
Blinde Schildpad dicht zelf, en mag dus een mening hebben

Even afzien

Kijk naar je lichaam. Zet het even ergens neer waar het rustig kan blijven zitten. Strijk de kreukels eruit en kijk ernaar. Even afgezien van wat je ervan weet en van wat je ervan vindt: Wat is het?

Kijk naar je gevoelens. Laat ze binnen als ze kloppen. Laat ze, als ze een stoel pakken en gaan zitten. Laat ze d'r uit als ze vinden dat het tijd is om op te stappen. Er even van afgezien of ze gezellig zijn of niet: Wat zijn ze?

Kijk naar je bewustzijn. Hou even op erin te porren alsof er een verassing onderin zit of alsof er misschien ergens een schroefje los zit. Even afgezien van wat het allemaal heeft meegemaakt en waar het naartoe moet: Wat is het?

Kijk naar de dingen. Doe alsof het na sluitingstijd is en je er niet één van hoeft te kopen of verkopen. Er even van afgezien of je het zo goed doet of niet: Wat zijn ze?

(vier aandachtspunten)

Winters strand

IJsselmeer, Workum, tweede kerstdag.

Zonsondergang met hijskraan

Harlingen, tweede kerstdag.

Het verzoek van de aartsvijand

Een kerstverhaal
[in opdracht aan de Schijnoplosser]

Voorts streed Abimelech tegen de stad dienzelven gansen dag,
en nam de stad in, en doodde het volk, dat daarin was;
en hij brak de stad af, en bezaaide haar met zout.

-Richteren 9:45

Het was een van de laatste dagen van de zomer en we hadden besloten het ervan te nemen. P. en ik zaten op het teras van een bekende lunchroom in De Stad achter een veel te dure sandwich en een glas koud bier. Mijn jas hing over mijn stoel en tevreden keken we een beetje naar de winkelende menigtes.

Bijna elk passerend meisje was beladen met minstens drie tassen van verschillende kledingketens en zoals wel vaker vroeg ik me af waar sommige mensen (nu ja, vooral vrouwen) zoveel kleren voor nodig kunnen hebben. De meesten van hen hadden toch gewoon al kleren aan? Maar goed, die denkfout is de mijne, I'm sure.

Het was in ieder geval een mooie dag. Ik meen dat mijn broodje iets met kip en een prikkertje was. Al met al was er geen reden om te denken dat het einde van de wereld naderde.

Het gebeurde toen mijn broodje op was en de frisse, blonde Sven van de bediening mijn tweede pilsje kwam brengen. Een stuk of vijf jongens liep langs het teras, richting de binnenstad. Een van hen dronk cola uit een plastic flesje dat hij na de laatste slok achteloos over zijn schouder op straat gooide.

Zomaar op straat. Net niet in het gezicht van wie ook maar achter hem liep.

Ik wist mijn kalmte te bewaren, dronk mijn bier op, rekende af, nam afscheid van P. en stapte op mijn fiets. Ik wist vrij zeker dat ik alles in huis had wat ik nodig zou hebben.


Ik zal je niet vermoeien met de technische details. Het bouwen van het exoskelet nam maar een weekje. Ik nam niet de moeite om me ziek te melden op mijn werk, of zo. Ik sliep twee of drie uur per dag en hield mezelf op de been met koffie en cocaïne.

Waarschijnlijk ken je, als dit leest, de beelden: de eerste slachtingen die ik aanrichtte in De Stad. Huizen verkruimelden onder mijn massieve loopvlakken. Mijn laserkanonnen sneden door de aangrukte troepen als een hete draad door piepschuim. Je hebt gezien hoe ik opsteeg in een wolk van vuur en Eurofighters uit de lucht sloeg alsof het vliegen waren.

Enfin, het is kerstmis nu en vanavond zal Kyoto vallen, de laatste stad. Ik heb de aarde gebrandschat en er zijn geen grote bewoningskernen meer over. Overal resten slechts schroeiende puinhopen. De rook en het stof zullen een honderdjarige winter brengen.

En nee, ik verwacht niet dat je me dankbaar bent. Maar wel dat je voortaan je afval gewoon in de vuilnisbak gooit. Of anders even bij je houdt.

Dat is toch niet zo moeilijk?

(plaatje van AIGA, bijbelcitaat uit de Statenvertaling,
titel even schaamte- als zinloos gepersifleerd van Per Olov Enquist)

Straattheater

blinken regendruppels in de straatverlichting
als parels aan de zwarte takken

alsof de toneelknecht ze ophoudt
voor het dénouement

de vrouw die langsloopt met haar hond
en de w       i      n     d    v   l  a ag

Prufrock

For I have known them all already, known them all—
Have known the evenings, mornings, afternoons,
I have measured out my life with coffee spoons;

Een schitterende lezing van T.S. Eliot, The Love Song of J. Alfred Prufrock. Maar hoe heet deze acteur ook maar weer?

Zo deed T.S. het zelf:

Houtrook

Onvoorstelbaar dat de diepte het laagland niet verzwelgt.
Maar kijk, hier ligt het -
             onverstoorbaar tussen bergen en de zee.
Dit is dan het canvas dat de tijd heeft uitgestrekt
waarop de snelle schaduw van de wereld speelt.

Zo zie ik uit de trein hoe onaangedaan de nacht
voor steden wijkt alsof ze zegt Morgen, misschien.
Vandaag nog niet. We hebben alle tijd. en lacht.
En overal kan ik de lichte, kleine kamers zien.

Maar zodra ik weer alleen ben en naar huis toe loop,
in regen en wind en de jagende flarden
van wolken misschien of van jou, ruik ik houtrook

die herinneringen wekt, zo körperlich als darmen
of warm bloed dat onder mijn huid stroomt,
en die onherbergzamer zijn dan zelfs de diepste nachten.

πmp my ride

(via Dark Roasted Blend)

Oorzaak en gevolg

When the eagle soars up, high above the ground,
For a while its shadow is nowhere to be seen;
Yet bird and shadow still are linked. So it is with our actions:
When the right conditions come together, their effects will manifest.

-Jikmé Lingpa, Treasury of Precious Qualities, III, 3

(Uit Lotsawa School's "Compendium of Quotations", vertaling Adam Pearcey)

N is a number

Een documentaire over Paul Erdős (1913-1996), de grote Hongaarse wiskundige. Wat een rare, geniale man.

Via de Wiskundemeisjes, bij wie ook de overige delen te zien zijn.

Eh... Wacht even..

Gezien in een Tel Sell reclame:

lichtgewicht dumbbells

Wat?

The Tuttle Kids - Diamond Joe

The Tuttle Kids zijn, van links naar rechts, Molly (14), Michael (10) & Sullivan (12). En nou geen grappen over het zuiden van de Verenigde Staten en dingen die je het beste met je familie kan doen, want dit is heel goed...

De hel zit vol gelovigen

Vindt u het vervelend om op straat aangesproken te worden door Jehova's, Krishna's of Mormonen? Die dan, per saldo, vragen of u het fijn vindt om naar de hel te gaan?

Ik namelijk niet.

Nee, want stel nou dat u mij door De Stad ziet lopen met een nare uitslag in mijn gelaat, die u, zelf een voormalig lijder aan dezelfde kwaal, onmiddelijk herkent. En u heeft toevallig een probaat zalfje bij u. Dan bent u toch zo aardig mij daar een likje van aan te bieden?

En dat is nou precies wat de bleke jongens en sexloze meisjes die op straat het Woord verkondigen óók doen. Gegeven hun context, zien zij duidelijk hoe u, met al uw zondige gewoonten, rechtstreeks afstevent op een gratis verblijf in de Vuur-en-Zwavel Experience van Kamp Beëlzebub. Maar ze weten daar gelukkig een eenvoudige, fool proof oplossing voor.

Dan is het toch gewoon tof van ze dat ze u een likje zalfje aanbieden?

Dat u nou toevallig de waarheid kent en zij zomaar in het een of andere fantasietje geloven, doet er niets aan af dat het een vriendelijk gebaar is. U kunt gewoon bedanken voor de liefde van de Heilige Geest tenslotte.

En bovendien is er nog altijd de mogelijkheid dat u, ondanks als uw goeje bedoelingen, met uw mooie wereldbeeld jammer genoeg de plank misslaat. Misschien wordt het universum wel echt bestierd wordt door een besneden zombie met een paar extreem freaky littekens. Of door een blauw kereltje dat zich kleedt als Dame Edna en dwarsfluit speelt.

In ieder geval is zeker dat de Hel, als-ie bestaat, vol zit met gelovigen. Die alleen helaas nét even het verkeerde geloofden.

(Op de foto's: A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada, oprichter van de "Hare Krishna's" en Billy Graham, bekende Usanistaanse predikant. Foto's linken naar hun respectievelijke bronnen.)

Voelt u veilig (of anders...)

Al het intelligente commentaar dat deze poster, die kennelijk de stations van Brighton siert, behoeft, is een hardgrondig Neen!

Neen!

Neen! Deze neiging van overheden en bedrijven is niet goed, mensen. Het is niet goed.

Neen! ...maar ik ben somber. Ik kan me bijna niet anders voorstellen dan dat we over enkele luttele jaartjes 24 uur per dag on- en offline bekeken zullen worden door anonieme ogen, voor onze eigen veiligheid. Zodat wij rustig kunnen slapen. Zodat we de boeven en de viespeuken kunnen pakken, hopelijk al vóórdat ze hun misdaden begaan. Zodat we wéten dat we onszelf even tegen moeten houden als we over de schreef dreigen te gaan. Zodat we er wel voor zorgen dat we nooit, nooit iets te verbergen hebben. Het lijkt me onvermijdelijk.

Maar zegt tot die dag met Blinde Schildpad Dylan Thomas na:

Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

(foto via Cory Doctorow)

Zomaar goed nieuws

Gefeliciteerd! U heeft zojuist gewonnen!

Als prijs mag u een wens doen!

Ghequetst ben ic van binnen

Op een muur in 's Hertogenbosch, dit weekend. Waarom en kent het ABN toch geen dubbele ontkenning meer?

(Met dank aan mijn gastheer en -vrouwe.)

Klikt en leest, dit is mijn lichaam

Zippy de Pinhead ontmoet God.

Ik los de kredietcrisis even op, ok?

Dit is een van die dingen waarvan ik zeker weet dat ik ze vind: er is er geen enkele reden waarom dingen niet mooi zouden hoeven zijn.

Ook wanneer ze first and foremost praktisch moeten zijn.

Henry O. Studley (1838-1925) was orgel- en pianobouwer en maakte deze gereedschapskist. De kist bevat kennelijk 300 stukken gereedschap (en 1 maçonniek symbool) en bevindt zich tegewoordig in het Smithsonian.

Kent u de Broken Window Theory? Ze is vernoemd naar een krantenartikel, waaruit Wikipedia citeert:

Consider a building with a few broken windows. If the windows are not repaired, the tendency is for vandals to break a few more windows. Eventually, they may even break into the building, and if it's unoccupied, perhaps become squatters or light fires inside.

Or consider a sidewalk. Some litter accumulates. Soon, more litter accumulates. Eventually, people even start leaving bags of trash from take-out restaurants there or breaking into cars.

Met andere woorden: in een verloederde omgeving verloedert ook ons gedrag. Dit kan uitmonden in een vicieuze cirkel van criminaliteit, schulden &c.

Blinde Schildpad vraagt zich af: zou dit principe ook toepasbaar zijn op het niveau van afzonderlijke consumentenproducten?

Gebruik ik een mooi en goed werkend product voorzichtiger en met meer plezier dan een acceptabel werkend, maar lelijk, product? En gebruik ik het daarom langer (en misschien zelfs beter)?

Het lijkt me niet onwaarschijnlijk.

De huidige economische crisis vindt, voor zover ik het allemaal begrijp, vooral haar oorzaak in onze neiging om ongebreideld te consumeren. We kopen meuk die we niet nodig hebben en vervangen meuk die niet echt stuk is. En daar gebruiken we geld voor wat we niet hebben. Geen wonder dat die engel zich afvraagt waar hij zijn trompet ook maar weer had gelaten...

Doordenkend: zou een nieuwe esthetische moraal (om maar's een term te verzinnen) een rol kunnen spelen in het leggen van een stabiele basis voor de wereldeconomie post-crisis?

("The Studley" via zo her-en-der op het web, maar kennelijk oorspronkelijk hiervandaan. Zie wat de Broken Window Theory betreft ook Jason Kottke's toepassing ervan op webdesign.)

De troonrede (1)

De jaalijkse Zeitgeist rapportage van Google is weer uit, het overzicht van de meest populaire zoektermen van 2008. Waar werd het meest op gezocht? Wat stijgde er met stip?

Het idee is dat uit deze gegevens van alles en nog wat af te lezen is over de geestelijke toestand van de internetgebruiker. Hmmm...

De top-10 zoektermen voor Nederland is:

1. hyves
2. youtube
3. marktplaats
4. google
5. weer
6. routeplanner
7. msn
8. hotmail
9. auto
10. lyrics

What is wrong with this picture?, vraagt Blinde Schildpad u.

Wel, ten eerste: waar is de pr0n? Kijk, u (ja u daar!) kijkt natuurlijk nooit porno op internet, maar, gelooft u mij, alle anderen doen dat wel. Zelfs op mijn bescheiden blogske komen er mensen binnengoogelen die vermoedelijk op zoek zijn naar die fijne, natte, roze pixeltjes (laatst nog een Vlaming met de zoektermen "klein meisje onder de douche". Μοcht u nog eens terugkomen en dit lezen: get some help, dude...).

Ter illustratie: Pornowebsite YouPorn (link NSFW, vanzelfsprekend) is volgens Alexa op dit moment de 51st best bezochte website ter wereld en daarmee de best bezochte pornosite. Volgens Wikipedia genereert YouPorn 3 terabyte verkeer per dag. En da's veul. In termen van opslagruimte zou dit neerkomen op grofweg 700 miljoen pagina's tekst*.

Wat ik maar wil zeggen is dat wanneer Google mij vertelt dat wij kennelijk niet en masse vunzigheid op de interwebs zouden zoeken, ik ze niet geloof. En daarmee kan ik automatisch de rest van de gegevens ook niet meer geloven.

Voor een bedrijf dat toch beweert het vrijelijk toegankelijk maken van informatie als belangrijkste doelstelling te hebben, is het sowieso nogal opmerkelijk dat ze níets inhoudelijks zeggen wordt over hoe ze de Zeitgeist ranglijsten vaststellen. De resultaten voor Nederland bijvoorbeeld; zijn dat zoekopdrachten via google.nl? Zoekopdrachten in .nl domeinen? Zoekopdracht waarbij de taal is ingesteld op Nederlands?

Nee, mevrouw, zei de postbode, uw man heeft kennelijk zélf bepaalde passages in die brief waarin hij vertelt over Guantanamo doorgestreept. Maar fijn dat hij het daar zo leuk heeft!

Hoe dan ook. Er even vanuit gaande dat de ranking die de censuur overleeft correct is, is er nog iets grondig mis. En niet met de software, maar met de wetware: de internetgebruiker.

Ik laat u er even op stoven wat dat is en kom hier later op terug.

*) Da's even met de natte vinger berekend, natuurlijk. Har, har, har...

Als je je gedachtenketting doorbreekt

What if you are able to break out of your chain of thoughts? What is awareness like?

It is empty, limpid, stunning, light, free, joyful!

It is not something bounded or demarcated by its own set of attributes. There is nothing in the whole of samsara and nirvana that it does not embrace. From time without beginning, it is within us, inborn. We have never been without it, yet it is wholly outside the range of action, effort, and imagination. (...)

(...) How do we get used to remaining in the nature of the mind? When thoughts come while you are meditating, let them come; there’s no need to regard them as your enemies. When they arise, relax in their arising.

On the other hand, if they don’t arise, don’t be nervously wondering whether or not they will. Just rest in their absence.

If big, well-defined thoughts suddenly appear during your meditation, it is easy to recognize them. But when slight, subtle movements occur, it is hard to realize that they are there until much later. This is what we call namtok wogyu, the undercurrent of mental wandering. This is the thief of your meditation, so it is important for you to keep a close watch.

If you can be constantly mindful, both in meditation and afterward, when you are eating, sleeping, walking, or sitting, that’s it – you’ve got it right!

Uit: Dudjom Rinpoche Jigdral Yeshe Dorje, "Heart Jewel of the Fortunate." Of lees het boekje waar deze vertaling uitkomt, Counsels from My Heart. Maar, lees vooral deze ene korte tekst. De witregels zijn van mijn hand.

Overgrootvaders hoed

Terwijl ik door een doos met wat oude spullen heen ging, vond ik deze foto.


In dezelfde envelop zat ook deze brief, gericht aan mijn overgrootmoeder.

Mijn liefste Elisabeth,

Maandagmorgen jongstleden is uw liefhebbende echtgenoot toch zoiets zonderlings geschiedt! Gij weet dat zijn oom Henri bij wederkomst uit Batavia zijn Baboe had medegebracht, vrezende dat de jonge Albert, het vaderland nooit aanschouwd hebbende, anders vreeselijken heimwee naar de kolonieën zou ervaren. En gij weet ook dat men de Indiër wel uit de kampong kan halen, maar dat het toch alleszins zwaarder valt de kampong uit de Indiër te halen! En geldt dit de Indische vrouw niet dubbel en dwars?

Welnu, zoals te doen gebruikelijk ontmoette ik Oom Henri des maandags voor koffie en het bespreken van de laatste krantenberichten. De Baboe bediende ons, omdat Albert reeds ter school was gegaan, maar vroeg Henri gelegenlijk kortstondig belet om haar Mohammedaanse gebeden te verrichten.

Ik schoot in de lach, en Henri evenzo, want hadden wij niet nog de afgelopen week juist dit precieze onderwerp met elkander besproken? Beste Oom, had ik hem gezegd, als het u dan niet lukt een goed Christenmens van haar te maken, maak haar dan toch in ieder geval een Socialist!

Welnu, het scheen dat onze pogingen haar aan heidensche toestand van onderworpenheid aan de meest verwerpelijke bijgeloven te ontrukken deze koppige Indische niet konden bekoren! Bij het verlaten van de serre, alwaar Henri en ik onze koffie en elkanders beschaving plegen te genieten, raakte haar hand mijn hoed, die ik achteloos op een bijzettafel had gelegd, zoals het een zelfverklaard volgeling van nieuwe moraal betaamt. En terwijl haar hand mijn kostelijke hoofddeksel beroerde meende ik haast dat ik haar enige woorden in God-weet-welke wildentaal hoorde mompelen.

Ik kan je niet verhelen, mijn liefste, dat mij een rilling over de rug liep. Oom Henri weet mijn ongemak echter aan mijn natuurlijk tere gemoed en de kracht van de vers gebrande koffie en ik liet het daarbij.

Maar des avonds na gedane zaken teruggekeerd in mijn logement bleek mijn vermoeden dat de verdomde min mijn hoed vervloekt had toch niet slechts aan mijn fantasie ontsproten te zijn. In het duister van mijn kamers leek de band omgeven door een griezelig gloeisel, waarvan de kleur te zwak was om door mij met zekerheid te kunnen worden vastgesteld. Ik ontstak de gaslampen niet, maar legde de hoed voor mij op de schrijftafel, in de hoop dit verschijnsel nader te kunnen bestuderen.

Niet lang zat ik daar -nog nauwelijks had ik mijn aantekeningenboek geopend en mijn pen in de inkt gedoopt- of een phenomeen nog phantasmagorischer dan het schijnsel deed zich voor!

Ongedragen door zichtbare krachten rees mijn hoed op in de lucht! Omringd door het zelfde kleurloze licht en zacht draaiend rond zijn as hing hij voor mij, boven mijn schrijftafel, in het duistere logement.

En terwijl de hoed zo voor mij hing werd mijn gestel bevangen door een ongekende sensatie, een beweging van het hart zoals ik mij voorstel dat de derwisjen van Iestanboel of de Fakiers van Hindoestan die ervaren. Het was alsof een golf in mij oprees en mij woorden in de mond legde die ik daarvoor nog niet kende. Onwillekeurige richtte ik mij op en sprak, tot mijn eigen verbazing en met een stem hees van waanzinnige vreugde:

I-aa! I-aa! Koedoeloe Ftaan! I-aa! I-aa!

Toen wist ik nog niet wat dit al betekende, maar, och Elisabeth, de hoed spreekt tot mij! Wonderbaarlijke verhalen! Over mijn Heer, mijn Meester, die slaapt onder de oceaan! Het is of hij, de Verschrikkelijke, elke nerf van mijn lichaam, elk kanaal van mijn bloed, vult met zijn Honger!

Het spreekt vanzelf dat ik nog de volgende dag mijn goede Oom Henri de geschiedenissen van Koedoeloe in Riljeh heb verteld, en Margot, zijn lieve vrouw. En ook tot hen heeft de hoed gesproken. Vol vreugde hebben zij hun Albert aan de Donkere geschonken op een tafel van bloed en beenderen!

En och, mijn schoonste, mijn heerlijkste Elisabeth, u kan ik dit heerlijke nieuws toch ook niet onthouden. Kom naar A_____! Als gij aankomt zal, via de loge van Henri en mijn vrienden in de Kerk, elke goede burger van deze stad zich tot Koedoeloe's slaven mogen rekenen! Reeds nu branden er giftige toortsen van geofferd vet op elke hoek van elke straat.

Toon de fotografische afdruk van de Hoed die ik u stuur aan de mismaakte wachters bij de stadspoort, opdat ze u door zullen laten. Kom snel naar A_____! Vlucht, wijl zulks nog kan!

Red uzelve, alvorens Koedoeloe ontwaakt! Ik zal nu gaan, naar de kamer waar de Baboe met haar klewang wacht.

De brief was niet ondertekend.

(Foto: George Eastman House via The Best of Life. En met dank aan H.P. Lovecraft en Heer Cthulhu, uiteraard.)

Open source art (2)

Afbeeldingen van godheden a la Égyptienne met hoofden van dieren die de oude egyptenaren nooit gekend kunnen hebben.

• Pnut: de ijsbeerhoofdige god van de besluiteloosheid
• Bombastis: de zeekoehoofdige god van de zelfoverschatting
• Zeg-Horis: de pinguïnhoofdige godin van de verontwaardiging
• Mut: de axolotlhoofdige beschermer van de eetbare knolgewassen
  

(Open Source Art: kunst waarvoor ik te bone idle ben om hem te maken, maar waar iemand anders misschien iets mee wil doen.)

Mediagrensvervaging is een progressieve aandoening

We keken zonet het acht-uur-journaal en ik merkte dat ik ergens op wou klikken.

Betekent dat nou dat ik teveel TV kijk? Of dat ik teveel op internet zit?

Philip Glass - Glassworks (Opening)

En lieu van een langere post die ik aan het tikken ben, getiteld Het Boek van Violet en Dood, een muziekje-

Lang, lang geleden heb ik dit ook nog wel gespeeld. Pure vreugde om te doen.

(Hier gespeeld door ene Branka Parlic in de sjoel van Нови Сад, getuige de jijbuiscolofon.)

Le temps passe

500 uurwerken die eens in de twaalf uur een tekst vormen. Waarom heb ik nou nooit zo'n briljant idee?



(Nadine Grenier, via Kottke)

Wacht even, werkt die strategie niet?

Verdomme.

(xkcd is teh kewl! klik voor de héle comic)

De velden 's winters

wijdser zijn de velden 's winters
voor het zwerven van de meeuwen
en je lichaam dat zich uitstrekt

in het licht

en vannacht boven de wereld wentelen
de sterren om denkbeeldige assen
die het heelal en al de tijd doorrijgen

als de zwaarden
van een goochelaar

Butch joined the army, yeah, that's where he's been

Hierboven had een foto moeten staan die ik eigenlijk had moeten nemen.

Maar helaas. Ik heb hem niet genomen.

Het was een foto van een poster die in de plaatselijke Albert Heijn hing. Er werd een bezoek van Sinterklaas aangekondigd, maar het woord "Sint" was doorgekrast. En met zwarte viltstift in sprieterige letters vervangen door "Piet".

Het had iets heel droevigs.

(Met dank aan Tom Waits)

Zwijnen

The only difference between insanity and optimism is luck.

-Scott Adams

Blinde Schildpad gaat fors loos over de toestand in ons land

Uw eigen Blinde Schildpad las dit:


En dat deed hem dan weer denken aan dit:

Jaja, wij kunnen d'r wel om lachen. Die maffe Amerikanen met hun rare sexuele benepenheid. Maar vergeet niet dat het promoten van onthouding officieel overheidsbeleid is, daar.

En dat wij hier dezelfde kant op lijken te gaan.

Van over de afgelopen weken herinner ik mij de bovengelinkte onzalige waardencatalogus van mevrouw Ter Horst; de middeleeuwse bedoelingen die Meester Rouvoet met onze gezinnen heeft; het redeloos verbieden van pretchampignons en meer doorlopend, de heisa over koffieshops.

Maar kan iemand mij dan alsjeblieft even uitleggen wat het hele probleem met cannabis is?

Trekken wietrokers misschien plunderend en verkrachtend door onze woonwijken? Zijn stickies eigenlijk Saddams verstopte massavernietigingswapens? Dragen hasjdampen exorbitant bij aan het broeikaseffect? Metaboliseert THC in mijn nieren tot dioxine, zodat er eendjes doodgaan wanneer ik na een jointje in een gracht pis? Of roept de geur van schroeiende Cannabis sativa-knoppen wellicht de baarlijke Satan op uit de krochten van de hel om de zielen van brave gristenmensen te stelen?

Neen! Er is namelijk, lieve burgers, niets aan de hand!

OK, er is natuurlijk dat ding met die medeburgers van de Europese Economische Regio die mij in het weekend vragen wo man könnte kiffen. En die dan foutparkeren, of zo. Maar dat probleem is (net als het infame criminele circuit rond de wietteelt) alleen en uitsluitend een product van het onverklaarbare samengeknepen-billetjes-beleid dat er gevoerd wordt. Klok, klepel, iemand?

Ik vraag u: welke gemeente die niet bestierd wordt door halfwaanzinnige Amish of moellah's zegt er nou Nee! tegen toeristen!? Toeristen die, als ik zo vrij mag zijn, duidelijk van plan zijn om geld uit te geven!?

Pak die doekoes, yo. Of ben je helemaal nuts?

Waarom zetten de betrokken gemeenten geen 10 meter hoog plastieken Zeeuws Meisje met een kneiter van een toeter aan de stadsgrens? In vijftalige neonbelettering op de gevel van de VVV verkondigen dat men hier de beste stuff op de planeet verkoopt!

En zie toch eens al die Japanners weglopen met hun Delftsblauwe bongs!

Hier mogen de grensgemeenten ook best een graantje van meepikken, natuurlijk. Waarom de wiet niet laten telen bij de sociale werkplaatsen? Kunnen we de winst mooi gebruiken om ervoor te zorgen dat verzorgingstehuizen dagelijks de opoes kunnen schrobben.

Uit piëteit met buurlanden die het licht nog niet gezien hebben kan ik me slechts één enkele nuttige regulering van de handel voorstellen: dat iedereen die geen Nederlands paspoort kan overleggen alleen nog reeds aangestoken voor-gerolde joints mag kopen.* Smokkel: opgelost.

Maar nee, de wereldvreemde onderbuik van de zurige ouderlingen op het pluche regeert en met een kleffe, bruine, reutelende windvlaag vliegt de rede het raam uit.

Het wás zo'n leuk land, Nederland.

*) Ook gewoon als service. Wel eens een Belg met een aansteker gezien? Is net zoiets als een aap met nunchakus.