Autoretorieke fantasieën

Velen bedrijven autoerotiek als ze onder de douche staan. Blinde Schildpad daarentegen, hij pleegt tijdens zijn daag'lijkse ablutie op dezelfde wazige, terloopse wijze autoretoriek:

[...] Mij komt het echter voor dat er nauwelijks sprake is van een coherente causale relatie tussen wat wij weten en wat we vinden, wat we vinden en wat we denken, wat we denken en wat we willen, en wat we willen en wat we doen. [...]

-o0o-

[...] Niet lang na God is ook de metafysica overleden. Er is een redelijke consensus dat, achteraf gezien, metafysische speculatie eerder een genre van literaire fictie dan van wijsgerige, laat staan wetenschappelijke, reflectie is. Zelf vermoed ik echter wel eens dat ik een goeddeels fictief karakter in een goeddeels fictief universum ben. Hoe is de manier waarop ik mijzelf (her)ken anders dan hoe ik, bijvoorbeeld, Donald Duck (her)ken? Witte bips; canoniek 'pluizig'*; klamotten die geen zeeman aan zou trekken, maar onmiddelijk herkenbaar zijn als een matrozenpakje; oranje, luidruchtige snavel; tetradactyl; de typische theaterhandschoentjes die mij doen vermoeden dat de jonge Walt Disney onuitsprekelijk verschrikkelijke dingen meegemaakt moet hebben. Terwijl Dhr. Duck ontegenzeggelijk zelf niet bestaat, zijn er met gemak evident onware uitspraken over zijn kenmerken te doen. Donald Duck is de aartsvijand van Spiderman. Maar is er iets anders over mijzelf te weten dan dat? Ergens vermoed ik dat wanneer er ooit een biografisch artikel over mij op Wikipedia komt te staan, deze melding erboven verschijnt:

[...]

-o0o-

[...] Het idee van een 'vrije wil' heeft mij nooit helemaal lekker gezeten. Uiteraard zijn er allerlei externe factoren waarvan politiek en legalistisch te beargumenteren is dat zij niet zouden mogen beïnvloeden wat ik wil. Het is echter maar de vraag of wat ik wil helemaal van dergelijke beïnvloeding vrij kan zijn, laat staan of mijn wil, hier en nu, vrij is. Verontrustender is de ouwe Cartesiaanse twijfel, vertaald naar de wil. Net zoals ik niet weet of wat ik weet wat ik weet of dat het mij wordt ingefluisterd door een duiveltje, is ook de bron van wat ik wil voor mij ontoegankelijk. Ik kom er nooit helemaal achter waarom ik nu zin heb in een kop koffie. Hoe zou ik het kunnen herkennen als dat bijvoorbeeld is omdat ik een poppetje in een Sims-achtig computerspel ben en 'de speler' net op enter heeft gedrukt? Dat ik het ben die wil wat ik wil omdat ik mij er redelijk direct bewust van ben dat ik iets wil, riekt gevaarlijk naar een post hoc ergo propter hoc drogreden. [...]

Kan men zich beter aftrekken. Geeft minder rotzooi.


*) Ik bedoel, heeft ooit een 'brief van de week'-schrijvertje in de Duck echt een eend vastgehouden? Pluizig, my ass.

picture: Shower Head Water Drops, cc by stevendepolo

Mind is like the wind. It comes and goes.

Editorial introduction by Blind Turty

The following is purported to be a transcript of oral teachings on meditation by Dudjom Rinpoche (1904-1987). I can't vouch for their provenance, but it is pretty damned good dharma nonetheless.

I find myself getting more and more entzaubert with the traditional exuberance of Tibetan Buddhism. I find myself doubting: being able to flawlessly reproduce the sophistries of the Madhyamika's; adding as many arms to my yidam as I can afford to have my thangka-wallah paint; sitting through endless mumbled empowerments given by arthritic geezers who wouldn't know the poontang from the tampon (so to speak); obsessively not putting the Chuck Palahniuk novel I just read on top of whatever 'holy book' may be lying on my nightstand...

Will all this make me feel less lonely? Will it make me kinder? Will it make me less afraid of just being alive? Will it stop me constantly anticipating the next decision to regret?

Honestly? I dunno.

But I'm pretty sure practicing teachings like these will.

This is life. Yeah, sometimes (often) it pretty much sucks. But I'm aware. I'm here.

Laugh.

Love.

Live.

Dujom Rinpoche (maybe) on meditation

Since everything originates in the mind, this being the root cause of all experience, whether “good” or “bad," it is first of all necessary to work with your own mind, not to let it stray and lose yourself in its wandering. Cut the unnecessary build-up of complexity and fabrications which invite confusion in the mind. Nip the problem in the bud, so to speak.

Allow yourself to relax and feel some spaciousness, letting mind be, to settle naturally. Your body should be still, speech silent, and breathing as it is, freely flowing. Here, there is a sense of letting go, unfolding, letting be.

What does this state of relaxation feel like? You should be like someone after a really hard day’s work, exhausted and peacefully satisfied, mind contented to rest. Something settles at gut level, and feeling it resting in your gut you begin to experience a lightness. It is as if you’re melting.

(continues after the jump)

Rara, wat zijn het?

Antwoord komt morgen hieronder, in de comments.

Eerste gedachten bij de val van Balkenende IV

"Ding dong! The witch is dead!"

"Sic transit vanitas mundi."

"Vier keer is scheepsrecht."

Swastikat

In de serie Dingen Die Zomaar Gebeuren Terwijl Men Op Een Belangrijk Telefoongesprek Zit Te Wachten, presenteert Blinde Schildpad: de Swastikat.

Yeah, yeah

The eminent linguistic philosopher J. L. Austin of Oxford once gave a lecture in which he asserted that there are many languages in which a double negative makes a positive, but none in which a double positive makes a negative — to which the Columbia philosopher Sidney Morgenbesser, sitting in the audience, sarcastically replied, “Yeah, yeah".

Steven Strogatz bij de NY Times

Einstürzende Neubauten - Stella Maris

Losar Tashi Delegs iedereen!



Nog even een klein tegengifje tegen de zoetigheid van losar/valentijnsdag, hoor: een echt liefdesliedje.

Dolly Parton - I Will Always Love You

En mag ik net zo'n jas als Porter? Ah, toeoeoeoe, pretty pretty please.

BREKEND NIEUWS: Ronald Plasterks geloofwaardigheid heeft bij Lobith het land verlaten

Drabkikker schopt de bal het veld in en ik dribbel er nog even mee door, ok?

In dit uiterst verhelderende gesprekje kruist minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap de degens met Helen de Hoop, taalwetenschapper aan de Radboud Universiteit. Bone of contention is de derde persoon meervoud in het Nederlands, of liever gezegd: de voornaamwoorden die daarvoor gebruikt kunnen worden.

Mevrouw De Hoop betoogt (nee, niet 'betoogt'. Meldt.) dat er taalkundig niks mis is met de constructie hun hebben. Volkomen grammaticaal, prima begrijpelijk, algemeen geaccepteerd in de dagelijkse omgang.

Leuk punt dat ze maakt, is dat hun hebben een betekenisnuance geeft die verschilt van andere 3dePPl.-varianten, namelijk dat het duidelijk is dat het om mensen gaat als hun gebruikt wordt. Had ik nog nooit bij stil gestaan, maar inderdaad. Hoewel het een ietsiepietsie breder zou kunnen zijn. Mijn Shatner's Bassoon geeft bijvoorbeeld geen kik bij Dat benne walvissen. Hun hebben retegrote staarten., dus misschien dat hun wel algemeen levende wezens impliceert. Of een zekere mate van personhood: bacteriën kunnen imho geen hun zijn, bijvoorbeeld, en muizen... meh.

Anyway.

Dit is ook allemaal niet wat er verhelderend is aan dit filmpje. Dat hun functioneel Nederlands is kan niemand met marginaal meer vermogen tot abstractie en oplettendheid dan een Westerscheldeoester ontgaan zijn. Verhelderend is dat kennelijk onze huidige Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap geen flauw benul heeft wat wetenschap is. 

De wetenschap beschrijft. Of poogt dit, naar besten kunnen.

Volkomen terecht zuchtend en steunend maakt De Hoop keer op keer het punt dat alles wat Zijne Excellentie zegt geen ene fokking reet te maken heeft met taal. Spelling staat tot taal als tafelmanieren tot metabolisme. Schoolgrammatica staat tot taal als verkeersregels tot de Tweede Wet van Newton. Het lijkt echter alsof ze chinees praat tegen een paardebloem. Niet het minste flikkertje herkenning in 's mans ogen dat hij een totaal andere discussie zit te voeren dan waar hij voor uitgenodigd werd.

Kijk, het kan best zijn dat je hun niet mooi vindt. Staat je vrij. Ik zeg het zelf ook uitsluitend wanneer de context om hilariteit vraagt. Maar dat betekent nog niet dat het ongrammaticaal is, tenminste niet zonder te kwalificeren wat je precies onder grammatica verstaat:

• een beschrijving van hoe in een gegeven taal (en op een gegeven ogenblik, in een gegeven locatie) begrijpelijke uitspraken in elkaar gedraaid worden óf
• wat je hiervan moet weten om niet te blijven zitten.

Uit niks blijkt dat Plasterk zich bewust is van dit verschil. Uit niks blijkt dat hij beseft dat het subsetje 'schoolgrammatica' waar hij blijkbaar zo trots zijn sceptertje over mag zwaaien, volslagen arbitrair is, hoe nuttig het verder ook moge zijn op scholen en in sollicitatiebrieven en... eh, dat was het eigenlijk wel.

En uit niets blijkt dat hij door heeft dat hij, vanwege dit filmpje (en dan vooral zijn Behauptung dat wanneer mevrouw De Hoop cs. hun gangetje zouden mogen gaan, Nieuwe Nederlanders niet meer zouden weten waar ze aan toe zijn! En dat Engels al 400 jaar hetzelfde is? Jesus H. Tapdancing Christ...) naast "Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap" en "Grootmoefti van de Taalunie" een kick ass nieuwe titel op mag komen eisen:

 

De Nederlandse Sarah Palin

I just wanna make sure that all those good folks at home sleep easy tonight. Jan Peter and I are, like, mavericks, and we're gonna do our super best to make sure not even one of those nice, simple folk are gonna be kept awake by those gosh-darned so called progressive sciencey types who wanna change the very way we live in this beautiful, blessed nation of ours.

En deze meneer gaat dus over Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Zucht.

Effe inventariseren, ok? In de afgelopen weken hebben we gehad: Balkendende vs. het internationaal recht, Eurlings vs. het democratisch bestel, Cramer vs. de wetenschappelijke praktijk en nu dus Plasterk vs. het gezond verstand. Allemaal derbys in de competitie Balkenende IV vs. De Werkelijkheid.

Volgende verkiezing ga ik voor de ongetwijfeld eenzame kandidaat die aantoonbaar op dezelfde planeet woont als ik. Fatsoenlijke ideologie optioneel.

Een belangrijke vraag beantwoord

via Bleat

Prioriteiten, people, prioriteiten!

via GOOD
zie trouwens ook deze schokkende infographic van NatGeo

Mamma, is die meneer Superman?

Behoorlijk overtuigend dit, qua optische illusie.

via Forgetomori

Drift

Drift van mustardcuffins op Vimeo.
Fullscreen & geluid ernstig aangeraden!

Het is dus mijn theorie dat we tijd (en daarmee ruimte [en daarmee vorm]) alleen ervaren vanwege een zekere choppiness in onze perceptie; dat ze, met andere woorden, niet door een eventuele wereld van externe verschijnselen aan ons bewustzijn worden opgelegd, maar slechts een bijeffect zijn van de porositeit die in het gewaarzijn ontstaat doordat we ons d'r de hele godganse dag mee willen bemoeien.

Overtuigd? Nee? Jammer.

Maar wel een mooi filmpje.

Een gepassioneerde bespreking van de onderhavige kwestie

De blogger geeft aan dat hij in deze post in wil gaan op een zaak die hem na aan het hart ligt en waarvan hij vindt dat er in de huidige samenleving/media/politiek te weinig aandacht voor is. Merkwaardig genoeg zet hij voort met de opmerking dat het debat over deze kwestie gedomineerd wordt door personen van twijfelachtig allooi met ouderwetse, verkalkte standpunten (niet alleen inzake de onderhavige kwestie, maar ook, bijvoorbeeld, inzake abortus en het homohuwelijk). De verantwoordelijkheid voor deze eenzijdigheid legt hij neer bij de toestand in de huidige samenleving/media/politiek. Hij verzucht echter dat men van de huidige samenleving/media/politiek misschien niets anders moet willen verwachten.

Allereerst wil de blogger zijn eigen feilbaarheid in kwesties van opinie ruiterlijk toegeven. Hij doet dit echter op zo'n manier dat het duidelijk is dat wanneer de lezer meent te moeten twijfelen aan de oprechtheid waarmee de blogger zijn standpunt in zal nemen, dit, gezien de persoonlijke geschiedenis van de blogger en de schrijnende wijze waarop hij in aanraking is gekomen met de kwestie, de lezer zal kwalificeren als een

Na het weergaloze succes van de Kloothommel

In de serie 'Luie Schildpad', deze week: de Beflijster.


Dit is inderdaad een gastpost van Drabkikker.