Het is dus mijn theorie dat we tijd (en daarmee ruimte [en daarmee vorm]) alleen ervaren vanwege een zekere choppiness in onze perceptie; dat ze, met andere woorden, niet door een eventuele wereld van externe verschijnselen aan ons bewustzijn worden opgelegd, maar slechts een bijeffect zijn van de porositeit die in het gewaarzijn ontstaat doordat we ons d'r de hele godganse dag mee willen bemoeien.
No comments:
Post a Comment