Sunday, February 28, 2010

Autoretorieke fantasieën


Velen bedrijven autoerotiek als ze onder de douche staan. Blinde Schildpad daarentegen, hij pleegt tijdens zijn daag'lijkse ablutie op dezelfde wazige, terloopse wijze autoretoriek:

[...] Mij komt het echter voor dat er nauwelijks sprake is van een coherente causale relatie tussen wat wij weten en wat we vinden, wat we vinden en wat we denken, wat we denken en wat we willen, en wat we willen en wat we doen. [...]

-o0o-

[...] Niet lang na God is ook de metafysica overleden. Er is een redelijke consensus dat, achteraf gezien, metafysische speculatie eerder een genre van literaire fictie dan van wijsgerige, laat staan wetenschappelijke, reflectie is. Zelf vermoed ik echter wel eens dat ik een goeddeels fictief karakter in een goeddeels fictief universum ben. Hoe is de manier waarop ik mijzelf (her)ken anders dan hoe ik, bijvoorbeeld, Donald Duck (her)ken? Witte bips; canoniek 'pluizig'*; klamotten die geen zeeman aan zou trekken, maar onmiddelijk herkenbaar zijn als een matrozenpakje; oranje, luidruchtige snavel; tetradactyl; de typische theaterhandschoentjes die mij doen vermoeden dat de jonge Walt Disney onuitsprekelijk verschrikkelijke dingen meegemaakt moet hebben. Terwijl Dhr. Duck ontegenzeggelijk zelf niet bestaat, zijn er met gemak evident onware uitspraken over zijn kenmerken te doen. Donald Duck is de aartsvijand van Spiderman. Maar is er iets anders over mijzelf te weten dan dat? Ergens vermoed ik dat wanneer er ooit een biografisch artikel over mij op Wikipedia komt te staan, deze melding erboven verschijnt:






[...]

-o0o-

[...] Het idee van een 'vrije wil' heeft mij nooit helemaal lekker gezeten. Uiteraard zijn er allerlei externe factoren waarvan politiek en legalistisch te beargumenteren is dat zij niet zouden mogen beïnvloeden wat ik wil. Het is echter maar de vraag of wat ik wil helemaal van dergelijke beïnvloeding vrij kan zijn, laat staan of mijn wil, hier en nu, vrij is. Verontrustender is de ouwe Cartesiaanse twijfel, vertaald naar de wil. Net zoals ik niet weet of wat ik weet wat ik weet of dat het mij wordt ingefluisterd door een duiveltje, is ook de bron van wat ik wil voor mij ontoegankelijk. Ik kom er nooit helemaal achter waarom ik nu zin heb in een kop koffie. Hoe zou ik het kunnen herkennen als dat bijvoorbeeld is omdat ik een poppetje in een Sims-achtig computerspel ben en 'de speler' net op enter heeft gedrukt? Dat ik het ben die wil wat ik wil omdat ik mij er redelijk direct bewust van ben dat ik iets wil, riekt gevaarlijk naar een post hoc ergo propter hoc drogreden. [...]

Kan men zich beter aftrekken. Geeft minder rotzooi.


*) Ik bedoel, heeft ooit een 'brief van de week'-schrijvertje in de Duck echt een eend vastgehouden? Pluizig, my ass.

No comments:

Post a Comment