Tuesday, March 31, 2009

Die baby-etende atheïsten willen in uw bips



Kennelijk is alle tekst zo van fundamentalistische christelijke messageboards geplukt. "Als we echt vol zaten met desoxyribonucleïnezuur, dan zouden we toch oplossen?! Het is een zuur!"

Hilarisch...

Monday, March 30, 2009

"Hoe word ik depressief?" in zeven eenvoudige stappen

Stappen 1, 2 & 3

Ik word met de dag depressiever, de laatste tijd.

Dat is op zich niet iets om je zorgen over te maken, want depressies, zoals alle gevoelens, gaan gewoon vanzelf weer over. Maar ik kan me voorstellen dat veel van mijn altijd zonnig gestemde, immer goed-gemutste lezertjes zich afvragen Goh, Blinde Schildpad, ik wil nou ook wel's gedeprimeerd raken, maar hoe krijg ik dat voor mekaar?

Laat ik u dat nou eens haarfijn uitleggen... Vandaag stappen 1, 2 & 3!


1. Zoek je talent

Een fikse depressie is eigenlijk een soort topsport. Je komt er niet zonder hard te werken, maar zonder aanleg hoef je d'r niet eens aan te beginnen. Je kan het vaak al jong zien.

Is iemand als kind al geneigd zich af te vragen waarom mensen doen wat ze doen, waarom zij zelf willen wat ze willen en waarom de dingen zo zijn als ze zijn? Dan kun je d'r best een paar kwartjes op inzetten dat die weldenkendheid in latere jaren uit kan groeien tot een loeiend onvermogen om rustig af te wachten tot de wereld vanzelf verder gaat met ronddraaien.

Maar, zelfs als u niet het aangeboren talent heeft om in de eredivisie te kunnen spelen, kunt u misschien toch met minimaal te veel nadenken een heel aardig zaterdag-chagrin opbouwen. Als u d'r zelf maar plezier aan heeft; da's het belangrijkste. In ieder geval kunt het gewoon's proberen!

2. Weet waarom

Depressiviteit is een hele bijzondere emotie, eigenlijk. Uniek. Voor andere gevoelens hoef je meestal alleen maar te weten hoe. IJsje eten => vrolijk. Poes op schoot => tevreden. VV Alverna uit Wijchen hakt SC DIOSA uit Balgoij in de pan => uitzinnige vreugde.

Bij morbide versombering hoort echter, zeker voor beginners, een solide waarom. U bent lactose-intelorant? Is uw poes dood? Hebben die schoften van DIOSA de scheids omgekocht? 't Werkt allemaal.

Maar, als u voor de lange adem gaat, zou ik u willen adviseren om iets te zoeken in RelFaCa-sfeer (relaties, familie en carriere). Dit heeft namelijk als voordeel dat bijkans alles in uw omgeving u kan herinneren aan uw diepe, onuitsprekelijke pijn en onvrede.

Voorbeeld: u ziet aan de andere kant van de coupé twee mooie, frisse, jonge mensen een beetje tegen elkaar hangen, handjes vasthouden, elkaar aankijken... Mooi! Dan wordt u er maar weer's flink door de wereld op gewezen hoe in en in eenzaam u ook maar weer was.

Da's makkelijk scoren, qua misère.

Maar, eh, even tussen ons gezegd & gezwegen: uw schrijnende, onoverkomelijke waarom hoeft echt niet zo belangrijk te zijn als u het naar u zelf en de rest van de wereld laat schijnen. Het gaat er maar om dat u even een kapstokje heeft. "Ik kan niet naar feestjes, want ik ben zo eenzaam." Het klinkt té belachelijk, ik weet het, ik weet het. Maar het wérkt!

Verzín desnoods iets.


3. Oefen je riedeltjes

Heel belangrijk: elke depressie is verhaal. Uw gezwollen, ontstoken, pustulente waarom is de nucleus van uw geschiedenis, het centrale plot-punt als het ware, maar denk eraan: de mensch leeft niet bij brood alleen. Er moeten een kop en een staart aan zitten. Spannende momenten (waarop het bijna goed met u ging). Een tragische hoofdpersoon (u).

Verwacht niet dat u uw verhaal in één keer goed heeft. Zolang u uw centrale plotpunt (de verterende, allesoverheersende reden van uw ellende) maar niet uit het oog verliest kunt er best in blijven knippen, plakken en verschuiven. Bovendien is het goed om mettertijd zoveel mogelijk nieuw materiaal in de verhaallijn in te brengen. Bedenkt u zich maar eens hoeveel meer cumulatieve kijkbuisuren er besteed worden aan, zeg maar, As the World Turns dan aan Citizen Kane...

Het houdt nooit op... (wat overigens ook een prima zinnetje is om kleinere tegenvallers en sociale faux pas in uw Zwarte Legende mee af te sluiten. Oefent u zich vooral in het hoorbaar uitspreken van die drie puntjes.)

Wanneer u uw verhaal voor u zelf overtuigend vindt klinken, ga er dan mee de boer op. Vertel het aan anderen. Zorg dat u er een beetje moe en ongezond uitziet zodat men u kan vragen Tjee, wat zie jij d'r afgeragd uit. Is er iets? en steek van wal.

Let op de punten die mensen aanleiding geven om u erop te wijzen dat het toch allemaal wel een beetje meevalt en dat het misschien wel helemaal niet zo erg is gesteld met u. Dat zijn de punten waar u nog meer aan moet werken.

Dingen opschrijven helpt. Neem bijvoorbeeld een blog. Schrijf gedichten.


Stappen 4 tot en met 7 volgen verderop in de week!

Saturday, March 28, 2009

Steve Reich - Clapping Music


Gandini Juggling speelt Clapping Music van Steve Reich (1972).

Op een of andere manier doen de bewegingen van de balletjes denken aan de Strandbeesten van Theo Jansen of de bewegende sculpturen van Reuben Margolin:


(Reich via Drabkikker)

Tuesday, March 24, 2009

Monday, March 23, 2009

Mental graffiti [wk 13]

LOLThor!


(Thnx G.)
-

The Great Zucchini

Een beetje lang maar zóóó de moeite waard: het profiel in de Washinton Post van Eric Knaus (aka The Great Zucchini), idioot getalenteerd goochelaar voor de allerkleinsten & morbide gokverslaafde. Noem me een onverbeterlijk romanticus, maar wat mij betreft is het de proper function van de achtergrondenjournalistiek om de schoonheid en breekbaarheid van mensen te onthullen.

(via Kottke)
-

Tiltshift



Dit effectje (die modelspoorlandschap-look bedoel ik, niet de stop motion) is ook toe te passen op foto's, via websites zoals Tiltshiftmaker.com. Deze foto wordt dan zo, bv:



There was once a scholar who spent the night at a mountain temple. In the morning, when he saw the boy of twelve or thirteen who lived there, he said: 'Last night that boy looked like he'd be dead within three days, but today he looks like he might live until he's eighty. To extend your life by seventy years overnight is quite a marvel. What manner of virtue has been aroused within you, what kind of good deed did you do?' he asked. Everyone else in the temple was equally surprised and asked for details too. 'Please, guv'nor,' the boy said, 'I don't remember no good deed. Last night when I went to the outhouse, the floor was so disgusting that it was almost unbearable, even for just a few minutes, but then it occurred to me: I could hardly stand it here even for a moment, but even when my mother had been covered in shit and piss, she hadn't think of it as suffering at all — no, she'd just thought I was more adorable than ever. How could I ever repay such deep love? Well, as a first step, I used my hands to clean the outhouse floor. I don't remember anything else to speak of.' Everyone was very moved by the boy's meritorious deed. Isn't that a great story?
(Suzuki Shosan, via No-Sword)

Sunday, March 22, 2009

Tekenen van de welwillende wereld


Geen spectaculaire foto maar wel een spectaculair gezicht, gisteren vanuit de trein terug uit Berlijn: een vederlichte bijzon. Eigenlijk vind ik ze zo op hun mooist: brede, doorschijnende vegen kleur in de hemel.

Wanneer ik ze zie krijg ik altijd onwillekeurig het gevoel dat het, wat (of wie) het ook is, het uiteindelijk goed met ons voor heeft.

Maar, dit zou ik ook niet versmaden, mocht ik ooit in de gelegenheid zijn om het te zien. Ook al is het een beetje Gordon:



Diamond dust is tov cirrus ("windveren") wat mist is tov cumulus ("stapelwolken"). Een nevel van ijskristallen dus, eigenlijk. Het zijn dezelfde plaatjes en hexagonale prisma's die normaal voor halo's zorgen, maar dan héél dichtbij.

Fotograaf Jari Luomanen zegt bij een foto van een diamond dust halocomplex: (...) I simply had to extend my arm towards the upper tangent arc to try and see whether I could touch it, to stir the crystal swarm just a bit. I was able to stir the specks of light with my hand. I'll never forget it.

Aaah.... hoe geweldig moet dát wel niet zijn.

Tuesday, March 17, 2009

Sunday, March 15, 2009

Mental graffiti [wk 11]

-
(...) You bill Captain Crochet as a crime-fighting superhero, suitable for young adults. However, we find him nothing more than a deviant misanthrope who uses his seamstress skills to senselessly crochet shut the anuses of his criminal mastermind nemeses while they sleep. Which begs the question—are you 8 years old? Or maybe you're the Marquis de Sade of comic-book superheroes. The point is, we don't know. And we don't want to know. (...)
(via McSweeneys)
-



(Vladim Repin en Nikolai Lugansky spelen Fratres van Arvo Pärt)

-
Een van de Maunsell Seaforts

Friday, March 13, 2009

Met je sokken vol met zand

de massa's wachten op de laatste zoen
die met handen rond de hoogten van de schouders
die wereld sluit
               en die andere
in een wind van jassen
snoeppapier en omgestoten bekers
uit elkaar zal waaien als de herfst

het moment dat uitblijft zweert
in hun armen dat het komt
dat het straks komt
               dat het straks zal komen
en als het niet komt wordt het honger
die hen op elkaar drijft om
uiteen te breken

duizend kilometer zee en wind stort uit de diepte
tussen droge continenten op het strand
en dringt langzaam in de wortels van het helmgras

't snijdt je handen als je van het duin glijdt
met je sokken vol met zand
maar zing
               zing alsof je niet alleen bent
zing: het zijn beelden maar niet meer
dan licht en klank in schemering en stilte

en er is beweging

de ganzen keren naar het noorden
langs het zwenken van het jaar
je hoeft al nergens heen te gaan:
de golven blijven komen

José González - Hints

Als ik al iets zou kopen naar aanleiding van een TV-reclame is het waarschijnlijker de muziek die d'r in gebruikt wordt dan het product wat me d'r mee verkocht moet worden. Uit de huidige campagne van grafboer Yarden ("Doodgaan is het énige wat u zelf moet doen!"):



Meneer González kennen we sowieso nog uit de Ster:


Thursday, March 12, 2009

Wednesday, March 11, 2009

I just keep on seeming to exist

Elk jaar stelt The World Question Center een vraag waarop intellectuele en culturele zwaargewichten worden uitgenodigd een persoonlijk antwoord te geven. De verzamelde antwoorden vormen een prettige intellectuele koekjestrommel waar je heel aangenaam in kan grabbelen als je even wat stimulatie nodig hebt.

In 2005 was de vraag: What do you believe is true even though you cannot prove it? Dit is het antwoord van Susan Blackmore, psycholoog, spreker en schrijver over memetica.
It is possible to live happily and morally without believing in free will. As Samuel Johnson said "All theory is against the freedom of the will; all experience is for it." With recent developments in neuroscience and theories of consciousness, theory is even more against it than it was in his time, more than 200 years ago. So I long ago set about systematically changing the experience. I now have no feeling of acting with free will, although the feeling took many years to ebb away.

But what happens? People say I'm lying! They say it's impossible and so I must be deluding myself to preserve my theory. And what can I do or say to challenge them? I have no idea—other than to suggest that other people try the exercise, demanding as it is.

When the feeling is gone, decisions just happen with no sense of anyone making them, but then a new question arises—will the decisions be morally acceptable? Here I have made a great leap of faith (or the memes and genes and world have done so). It seems that when people throw out the illusion of an inner self who acts, as many mystics and Buddhist practitioners have done, they generally do behave in ways that we think of as moral or good. So perhaps giving up free will is not as dangerous as it sounds—but this too I cannot prove.

As for giving up the sense of an inner conscious self altogether—this is very much harder. I just keep on seeming to exist. But though I cannot prove it—I think it is true that I don't.

Tuesday, March 10, 2009

Ontwikkelingshulp voor echte kerels

Om fiks ruig en mannelijk over te komen roep ik wel eens dingen als "Jaja, ze noemen mij niet voor niets Frank IJzervuist Sijbenga." Of Twelve Inch Franky. Of Roodbaard de Verwoester. Of F-Dogg.

Het is alleen een beetje jammer dat dat helemaal niet waar is... Niemand noemt me zo.

Maar nu dacht ik: ik kan natuurlijk een of ander sloppendorp in India maandelijks een vuist roepi's toesteken om mij bij mijn rofste zeeroversnamen te noemen.


Goed idee? Goed idee!

Jaja, ze noemen me niet voor niets Frank Tha Ice Cold Innovator Sijbenga.

Monday, March 9, 2009

Maar da's toch verkeerd?!

Albert Heijn is alweer vol in de race voor het knálfeest dat pasen heet! Tussen het verse vlees en het immer exotische sambal-schap verrijst in een storm van goudfolie en kartonnen madeliefjes een waarlijke Ka'aba van paaseitjes, chocolade hazen, schuimpjes met sprinkels en...

...borstplaat.

Maar da's toch verkeerd?! Da's toch alleen voor de échte feestdagen?

Maar het is wel borstplaat...

En het kost ook nog's bijna vier euro! Voor wat suiker met koffiemelk!

Maar het is wel borstplaat...

En wat dat betreft: het is suiker. Met koffiemelk.

Maar het is wel borstplaat...

En die smaken! Vanille alla, maar pistache en advocaat? De enige andere acceptabele aroma's zijn toch duidelijk mokka en chocolade, lijkt me.

Maar het is wel borstplaat...

Hmmmm, borstplaat...

Sunday, March 8, 2009

Heilig/Onheilig


Op een gegeven moment had ik het plan een serie foto's te maken onder de titel "Heilig/Onheilig".

Het idee ontstond toen we met de auto langs een nieuw bedrijventerein kwamen. Ze hadden nog geprobeerd er iets van te maken, maar het was duidelijk dat dit een plek was waarvan alle goden al waren weggevlucht toen de eerste urban planner de eerste slide van zijn eerste Powerpointpresentatie over het project in elkaar draaide.

Ik wou dit soort plaatsen contrasteren met fana, plaatsen met een eigen adem. Bemoste stronken. Ruwe keien. Huizen desnoods, die met generaties bewoners zijn meegegroeid.

De gedachte zat me al niet helemaal lekker maar toen ik het bovenstaande praatje van Miru Kim zag, besefte ik waar mijn fout zat. Het zit hem niet in de plaatsen.

We zijn het zelf.

(Miru Kim, zie hier haar Naked City Spleen foto's)

Saturday, March 7, 2009

Blinde Schildpad heeft er een half hoofd in

Bevangen door een lichte migraine, vanavond geen gedichten, verbazing, gedachten of zelfs maar geestelijke graffiti. Een half woord is teveel voor iemand met half hoofd...

Maar ik denk dat het nét moet lukken om u een veer uit eigen achterwerk aan te bieden: een interview met en gedichten van ondergetekende bij literair e-zine Meander.

Toch wel leuk hoor, zoiets.

Friday, March 6, 2009

Bruce Branit - World Builder

Ik grapte laatst dat er een dag komt dat we hogere resolutie van de werkelijkheid gaan eisen...


A strange man builds a world using holographic tools for the woman he loves.

This award winning short was created by filmmaker Bruce Branit, widely known as the co-creator of '405'. World Builder was shot in a single day followed by about 2 years of post production. Branit is the owner of Branit VFX based in Kansas City.

(via Kottke)

Wednesday, March 4, 2009

Mental graffiti [wk 9½]

Lees op Wikipedia de list of common misconceptions, al was het alleen maar om u te verkneukelen dat u dit allemaal natuurlijk alláng wist.

-

A positive standard of constitutional laziness:



-

Een schitterende kleine hack om het lezen van lange artikelen op het web een stuk makkelijker te maken: the readability bookmarklet. Eerst het scriptje bookmarken (of bladwijzeren, of hoe dat in nederlandstalige browsers ook maar heet). Als u dan online een lange lap tekst wil lezen kunt u deze bookmark aanklikken en ...hocus pocus pas!... alle advertenties, plaatjes en menuutjes verdwijnen en laten u een overzichtelijke pagina.

-

Straatfontein


(Helmut Smits, gezien bij Pruned)


-

I've told you: sit relax! (Leer mediteren van een zingende cowboy-krokodil. Dat het volkomen deugdelijke instructies zijn maakt het des te vreemder...)


Tuesday, March 3, 2009

Antjie Krog - Grond


onder bevele van my voorgeslagte was jy besit
had ek taal kon ek skryf want jy was grond my grond

maar my wou jy nooit
hoe ek ookal strek om my neer te lê
in ruisende blou bloekoms
in bees wat horings sak in Diepvlei
rimpelend drink die trillende keelvel
in tafsytossels in leksels gom
in doringbome afgegly na die leegtes

mý wou jy nooit
my verduur kon jy nooit
keer op keer skud jy my af
rol jy my uit
grond, ek word langsaam naamloos in die mond

nou word geveeg om jou
beding verdeel verkamp verkoop versteel verpand
ek wil ondergronds gaan met jou grond
grond wat my nie wou hê nie
grond wat nooit aan my behoort het nie

grond wat ek vergeefser as vroeër liefhet

Grond, van Antjie Krog. Meer Krog bij Poetry International.

Sunday, March 1, 2009

Observaties en opdrachten

1

een kraai eet
het liefst vlees

verdwijnt in de wereld


2

zoek wie wil

waar er tijd is in de veelheid
van de dingen neem een droom
die je lief hebt neem de muur

en zit voor de muur
zit voor de droom
laat wat je wil en waarom achterwege

zoek alleen wie wil


3

dromen zijn voldoende
zolang je ze zelf niet verwart
met een leugen

of waarheid


4

niemand is immuun: je zit
vol kieren

zonlicht vindt een spleet
tussen gordijnen

je hoort een brommer
of een scholekster

de opdracht is te bepalen
of het antwoord op vraag (2)


5

knappe jongen die weggaat
met vollere handen dan hij kwam


6

en?

(de truuk is om te vallen
zoals een boom omvalt)