Mental Graffiti [wk 17]: Another reason to visit New York

(Jamie Beck & Kevin Burg, via Dangerous Minds)

The Bailiff's Dream

Wanneer je achterover ligt

 
Ding is, je weet het maar je weet het niet. Niet echt. Niet met je hele lichaam.

Alle pijn in de wereld. Het gewicht van de atmosfeer op je longen. Dat ik dood ga. Maar dit zijn abstracties: de geest is ijl, snel. Het lichaam is warm en langzaam.

Je laatste, raspende inademing, hopelijk in diepe slaap, die halverwege stokt omdat er van binnen iets breekt dat was versleten. Een muur die net genoeg verzakt is om een huis een bouwval te maken. Een ruïne misschien, als er iemand is geboren of heeft gewoond van wie na tien, twintig, honderd jaar sommige mensen nog zullen weten wie ze waren vanwege de cotton gin, een schilderij of een oorlogsmisdaad. Iets kleiners in ieder geval dan de lengte van hun dagen.

Dit is de dood niet die ooit komt, maar de dood van vandaag, vanavond, met dít boek nog niet uitgelezen, díe rekening nog niet betaald en hém nog niet gezegd dat jij eigenlijk ook wel weet dat het een vergissing was en dat hij er niets aan kon doen. Dat niemand er iets aan had kunnen doen. Dit is het lichaam en het lichaam van iedereen die je tegenkomt.

En dit is het lichaam dat in het gras ligt, een schaduw in de zon.

Een smaragdgroene loopkever ritselt in het dorre riet van vorig jaar dat eruit ziet en aanvoelt als vergeeld papier. Ik heb een stengel opgepakt. De lansvormige bladeren verpoederen bijna vanzelf tussen mijn vingers. Fietsers op het grindpad achter me. Eenden die hun poten strekken om te landen in het kanaal. Ik gooi de kale stengel weg en een ring rolt over de rimpelingen en golfjes en het zonlicht en verdwijnt.

Ook dit is wat je weet en wat je niet weet. Wat je lichaam weet en waar de geest in wijde kringen achteraan rent: precies waar en wat je bent. Wanneer je achterover ligt met heel de hemel boven je en heel de aarde onder je en jezelf en de zingende takken van de populieren in de wind daartussen.

Onder de populieren

Both

Japanese Quince (Chænomeles japonica)
Groningen, April 19th 2011

 

 

Domestic dog (Canis lupus familiaris)
Groningen, April 19th 2011

Gradually, we became aware of a hum in the room

Cur deus homo

(op de heenweg)

In de bloeiende bomen aan weerszijden van de brug zingen mussen, vinken, merels.

Bij de kruising toetert auto twee naar auto één dat het licht op groen staat. Mevrouw twee op het fietspad schrikt op, wuift naar de auto's en rijdt vol op het achterwiel van mevrouw één, die nog wacht voor het rode fietsertje. Ze verontschuldigen zich aan elkaar tot het kruispunt vrij is en we over kunnen steken.

Verderop schreeuwen een paar steigerbouwers lachend naar elkaar dat ze er niks van bakken, dat die moer niet vastzit en de boel zo neer gaat en of iemand nog koffie wil. Hun jassen liggen op een stapel stangen.

Op hetzelfde hoekje zag ik een week of wat geleden een meisje van misschien een jaar of drie vanaf haar kinderzitje naar opa en oma roepen

Au revoir! Au revoir!

Het is misschien zo dat god dood is maar het is niet alsof er niemand luistert. En alles, alles bidt.

 (op de terugweg)

De mevrouw die voor mij rijdt stapt plotseling af. Ze plukt een kwijtgeraakte knuffel van het fietspad en legt hem bij een boom op de stoep.

Let us go then, you and I

(click to enlarge)

Tohu Wavohu

Waarschijnlijk Heermoes (Equisetum arvense)

Elke lente boort zich een klein stukje oertijd door de spleten tussen de klinkers op de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt. Ze groeien maar bij één lantaarnpaal.

Misschien zijn het verkenners, vooruitgestuurd om te kijken of het al weer tijd is. Om te kijken of er al weer een horizon is.

Als het niet al genoeg bekijks trok om op een parkeerplaats in een volkswijk in Groningen door je knieën te gaan en foto's te maken van onkruid, was ik er op mijn buik naast gaan liggen en had ik mijn oor op de grond gelegd en mijn ogen dicht gedaan.

Misschien had ik na een tijdje heel diep onder ons de komende oertijd al onrustig kunnen horen grommen.

5 political paradigms I would like you to consider

 
1. Hippocracy: government by horses
2. Cryptocracy: government from church basements
3. Mictocracy: government by those with the strongest and/or steadiest flow of urine
4. Nefrocracy: as above, but measured electronically at the kidneys
5. Democracy: government on a 30 day trial basis, after which you can buy a home or commercial license at our website. Student discounts may apply.