Tuesday, March 29, 2011
Wednesday, March 23, 2011
Drabkikker en Blinde Schildpad recenseren een kunstwerk
Het kunstwerk:
Michael Craig-Martin - On The Table, 1970 |
Wat Drabkikker en Blinde Schildpad er van vonden:
Drabkikker: Ha, tof. Dit soort dingen zitten bij de dozijnen in mijn hoofd altijd; anderen zijn zo voortvarend om het ook echt uit te voeren.
Blinde Schildpad: Hij is leuk, he?
Ik had haast een tofgasme!
Drabkikker: haha
ja, simpel in zijn eenvoud
en daardoor geniaal in zijn fenominaliteit
Blinde Schildpad: en vernieuwend innovatief
Drabkikker: nou, het is maar hoe je het bekijkt, want het is naar verhouding relatief betrekkelijk
daar is in feite de grondslag van de basis op gefundeerd
Blinde Schildpad: als je heel goed kijkt, zal blijken dat het wel nogal subtiel is
Drabkikker: maar stèl nou dat het niet hypothetisch is
Blinde Schildpad: of dat plotseling de Personificatie van een Abstract Concept bij je aanbelt!
Dat was het. Dank u.
Sunday, March 20, 2011
Wednesday, March 16, 2011
Saturday, March 12, 2011
"Hier in Deutschland is alles veel mooier en beter"
Vijf dagen na de laatste landelijke verkiezingen in het Derde Rijk, een maand na de Anschluß, schrijft een meisje in Wiesbaden deze brief aan mijn 15-jarige toekomstige grootmoeder.
De schrijfster, Inge, is waarschijnlijk Duits maar schrijft in goed Nederlands. De adressering en de brief zelf gebruiken een leesbaar schoolhandschrift maar haar eigen adres, achterop de envelop, is met zichtbaar gemak in Sütterlinschrift geschreven.
Ze vraagt hoe het met een aantal klasgenoten van mijn oma gaat en lijkt zelf ongeveer dezelfde leeftijd te hebben, met net de Mittelschule achter de rug. Het is niet de eerste keer dat ze elkaar schrijven; mijn oma heeft haar eerder een brief en een zakdoekje gestuurd. Inge spreekt over de drukte in het Geschäft en kennelijk wist mijn oma om wat voor soort bedrijf het ging. Het is niet duidelijk hoe beide meisjes elkaar kenden.
Oma leeft nog, maar we kunnen het haar niet meer vragen.
In de helft van de brief die ik hieronder sic reproduceer gaat Inge de feestelijke gebeurtenissen van de afgelopen weken langs.
Nu, 73 jaar later, is Adolf Hitler soms de grotesk symbolische belichaming van het absolute kwaad, soms een tragische figuur, en langzamerhand soms een grap. Wat hij bijna niet meer is, en voor Inge nog wel was: echt.
Wiesbaden, d.15.4'38
Lieve Froukje,
[...] Zeg hier is veel gebeurd sinds jouw laatste brief. Dadelijk daarop was hier Karneval. Weet je wat dat is? Nee he. Dan lopen hier alle mensen maskiert om en je mag alles doen wat je wilt Verder is er ook nog een kermis en als je daar over loopt, kommen zo maar de jongens op je toe, en je wordt om de hals of in de arm gepakt, zo gek mogelijk Voor 3 weken waren hier 1000 kameraden uit Oostenrijk Zeg, dat waren leuke jongens, veel lustiger als hier en in Holland. En prachtig jodeln en zingen konden ze! Ik heb ook een paar kennen geleerd. Maar nu zijn ze weer weg. Dat Oostenrijk bij Deutschland gehoord dat weet je wel hè of niet? Vorige week was hier Frühlingsfest, dus alweer kermis. Zeg hier in Deutschland is alles veel mooier en beter als in Holland ook geeft het hier lang niet zoveel werklozen meer als daar. Daar heeft onze "Führer" wel voor gezorgd. Zondag moesten alle mensen boven 20 jaar stemmen. Van Oostenrijk hebben 99,75% voor Adolf Hitler gestemmd, en in Deutschland 99% Fijn he. Dat was een feest toen het bekend gegeven werd. Zelf was hij ook zo blij. Dat kun je wel begrijpen. Hebben jullie Zaterdagaven zijn rede gehoord en verstaan? Ik kan je zeggen, prachtig. Hier vlattern van alle huizen de vlaggen. Nu moet je, je dat niet zo voorstellen zo als in Holland, want hier heeft elk huis 3 of 4 etagen en elke etage wordt van 2 of 3 familie's bewoond, dus van een huis waaien minsten 10 flaggen. Als je hier door de straten loopt zie je alleen allemaal zwart, wit, rode Hakenkreuzfahnen. Dat lijkt heel mooi. Ik hoop dat je hier zelf eens heen kan komen, zodat je alles eens met eigen ogen aanzien kunt. In Holland wordt zeker weer veel onzin over ons gesproken hè. Maar geloof er maar niks van, want het is toch niet waar. Ik zal je in de volgende weken eens een paar tijdschriften sturen, dan kun je het zelf lezen en zien, hoe het hier is. [...]
Nu wel te rusten. Ik wens jou en je familie "Fröhliche Ostern".
Hartelijke groeten van je vriendin Inge.
De werkelijkheid van Adolf Hitler, Inge, mijn oma, uiteindelijk van ons allemaal, lijkt op het moment zelf zo concreet. De sporen die ze nalaat zijn echter, ten goede of ten kwade, opmerkelijk vluchtig.
Addendum 13032011: Maar ook weer niet zó vluchtig. De familie verzoekt te vermelden dat mijn oma geen sympathie voor de nazi's had.
Friday, March 4, 2011
Fandaach hep de juf in wintje gelate
De dag na de statenverkiezingen om 20.44 is dit het allerbovenste bericht op de Teletekst van onze Staatstelevisie.
En opeens is elke nazingende milde schaamte over dat Blinde Schildpad zijn stempas nergens meer kon vinden... weg.
Tuesday, March 1, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)