Het kunstwerk:
 |
| Michael Craig-Martin - On The Table, 1970 |
Wat Drabkikker en Blinde Schildpad er van vonden:
Drabkikker: Ha, tof. Dit soort dingen zitten bij de dozijnen in mijn hoofd altijd; anderen zijn zo voortvarend om het ook echt uit te voeren.
Blinde Schildpad: Hij is leuk, he?
Ik had haast een tofgasme!
Drabkikker: haha
ja, simpel in zijn eenvoud
en daardoor geniaal in zijn fenominaliteit
Blinde Schildpad: en vernieuwend innovatief
Drabkikker: nou, het is maar hoe je het bekijkt, want het is naar verhouding relatief betrekkelijk
daar is in feite de grondslag van de basis op gefundeerd
Blinde Schildpad: als je heel goed kijkt, zal blijken dat het wel nogal subtiel is
Drabkikker: maar stèl nou dat het niet hypothetisch is
Blinde Schildpad: of dat plotseling de Personificatie van een Abstract Concept bij je aanbelt!
Dat was het. Dank u.
Love you both! xxx, Eliza
ReplyDeleteI'm with Eliza. :)
ReplyDeleteJa maar hoor eens meisjes, dàt kan natuurlijk niet! Jullie moeten kiezen!
ReplyDeleteHé BS, dank voor Heinlein. Je weet wel waarom.
ReplyDeleteheerlijk om even op BlindeSchildpad rond te wandelen! Mijn hersenen worden een beetje afgestoft
ReplyDeletemeer graag.
ReplyDeleteja!
Tja, je wéét hoe moeilijk het is om Drabkikker zo ver te krijgen dat ie léuk gaat doen...
ReplyDelete