omdat de nacht niet af wil lopen of op wil geven aan het licht
zet ie zich in dingen vast zoals kraaien inkt en kolen
en als zelfs de langste dag de velden drenkt in zomer
houd je nog je gaten nacht gericht op het licht dat zal komen
[Geïnspireerd op Night in Day van Joseph Stroud,
dat ik las bij American Life in Poetry, maar ik geloof
dat mijn gedicht voldoende anders is om zélf iets te zijn.
Gelieve de terugloop te negeren.]