Tuesday, November 16, 2010

The Scale of the Universe


My mind, consider it blown.

5 comments:

  1. Behoorlijk cool, ik kon toch een glimlach niet onderdrukken bij de 'our local supercluster'. Local, uhuh...

    ReplyDelete
  2. Nu ik het nog eens aandachtig bekeken heb -- ik kende 'm dus al van Drabbie -- valt me een soort "parallelisme" op.
    Op grote schaal blijkt het universum vooral heel erg leeg te zijn, maar op kleine schaal ook. Na het niveau van de D-string is het een aantal "niveaus" eigenlijk helemaal leeg.

    ReplyDelete
  3. ...en ik had hem bij de Drabster dus helemaal gemist, kennelijk. Nou ja, zeg.

    Die porositeit is nogal merkwaardig inderdaad. In deze weergave zie je het nog niet eens zo sterk als het is, staat me bij. Elementaire deeltjes, een heleboel niks, atomen, een heleboel niks, sterren/planeten/wij, een heleboel niks, sterrestelsels, een heleboel niks, clusters, een heleboel niks, superclusters/filamenten en pas daarna lijkt het universum uniform te zijn. Behoorlijk fascinerend.

    ReplyDelete