Dit zijn de eerste paar paragrafen van mijn korte verhaal Hondsdagen. Het hele verhaal kunt u in verschillende bestandsformaten lezen via de onderstaande links.
1.
Ik droomde dat een groepje vrouwen kleden van gras zat te weven. Stapels lange, gouden halmen verspreidden de geur van een versgemaaid weiland in de zinderende lucht die tussen de hutten hing. De vrouwen zagen me en zwegen, zonder hun werk te onderbreken.
Wat te doen?
De zon brandde hoog in de wolkenloze hemel. Tussen mijn trillende wimpers door zag ik de inktzwarte haček van een roofvogel een duikvlucht tussen bomen maken. Een woud strekte zich in alle richtingen rond het kamp uit. Minuten gingen voorbij. Niemand kwam mij begroeten en ik duizelde van de hitte en het scherpe licht. De enige schaduw in het kamp was waar de wevende vrouwen zaten, onder een scherm dat tussen ontbladerde bomen hing.
2.
De vrouwen. Ze waren van verschillende leeftijden, maar geen van hen was heel jong en geen van hen was heel oud. Ik meende dat ze misschien familie waren. Toen ik dichterbij kwam rook ik hun dagen, de geur van het bloed van de vissen die ze gekaakt hadden, houtrook en bittere, scherpe as, de geur van urine en menses en de olie van een noot in hun haren. Geen van hen keek op.
Als er al enige interesse in mijn plotselinge verschijning in het kamp was geweest, was die inmiddels vervlogen. Ik probeerde te groeten, maar mijn strot was uitgedroogd en ik raspte en kefte. Welke taal had ik ook willen spreken?
(...)
No comments:
Post a Comment