Monday, April 20, 2009

Vliesdun

onderweg het nieuwe gras zien
          olieachtig glanzen
          over half april
          en de spiegelgladde sloten

          een haas vlucht voor de trein weg
door het einderloze landschap van de sperwers
          dat alles in een schaal dwingt
van wind en bloed en zwaartekracht

          zelfs de grijzige nieuwbouw
op de stuivende lip van een slaapstad
          lijkt even verstijfd als een junk ontvolkt
en klaar voor een klauw uit het zonlicht

tot iemand in de coupé in de lach schiet
          of een kind huilt en iemand vertelt
over de reis die ze maakte en alles
          in die verre landen wat ze heeft gezien

ik denk dat de vlakke sloten
nauwelijks de werelden scheiden
          weerspiegeling van weerspiegeling

          en alles wat is is zo vliesdun
          dat je alles door alles heen aan kan raken

(ook te lezen bij Moois Magazine. Thnx, Pieternel!)